Συνηθίζουμε να θεωρούμε το γάμο ως μια στατική εικόνα που κάποτε κρεμάστηκε στον τοίχο και τώρα ξεσκονίζεται μόνο περιστασιακά.
Στην πραγματικότητα είναι ένα ζωντανό πλάσμα που αναπνέει, που μεγαλώνει, αρρωσταίνει, αναρρώνει και ωριμάζει σύμφωνα με τους δικούς του εσωτερικούς νόμους, οι οποίοι δεν συμπίπτουν με την πρόσοψη των κοινωνικών προσδοκιών, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Οι ψυχολόγοι που έχουν παρατηρήσει εκατοντάδες ζευγάρια εντοπίζουν διάφορα φυσικά στάδια αυτής της ωρίμανσης. Το πρώτο είναι η προγαμιαία περίοδος του ερωτευμένου, το ίδιο το στάδιο της “καραμέλας-μπουκέτου”, όταν ο εγκέφαλος κατακλύζεται από ορμόνες και αρνείται πεισματικά να αντιληφθεί οποιαδήποτε “τραχύτητα” στον σύντροφο.
Φωτογραφία:
Είναι μια περίοδος που διαλύεται ο ένας μέσα στον άλλο και είναι βιολογικά προγραμματισμένη να είναι προσωρινή. Στη συνέχεια έρχεται το ειλικρινές και επώδυνο στάδιο της αντιπαράθεσης, όταν δύο άνθρωποι αρχίζουν να μοιράζονται τον ίδιο ζωτικό χώρο.
Ξαφνικά αποδεικνύεται ότι ο καθένας τους έχει τις δικές του ιδέες, παρμένες από τη γονική οικογένεια, για το πώς να ζει, να τσακώνεται, να ξοδεύει χρήματα και να φοράει κάλτσες.
Αυτό δεν είναι σημάδι ότι έχετε το λάθος άτομο, αλλά μια αναπόφευκτη σύγκρουση δύο ολόκληρων συμπάντων. Πολλά ζευγάρια φοβούνται από αυτό το στάδιο, θεωρώντας το λανθασμένα ως την κατάρρευση της σχέσης, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλώς η αρχή της πραγματικής, όχι διακοσμητικής, οικειότητας.
Αν ξεπεράσετε αυτή την αντιπαράθεση χωρίς να το σκάσετε ή να διαλύσετε ο ένας τον άλλον, το ζευγάρι εισέρχεται στο στάδιο του συμβιβασμού. Εδώ γεννιέται κάτι νέο – οι δικές σας, μοναδικές οικογενειακές αξίες και κανόνες που συντίθενται από δύο διαφορετικούς κόσμους.
Χτίζεται η ίδια η “οικογενειακή φωλιά” με τις δικές της τελετουργίες, τα αστεία και τους τρόπους επίλυσης των προβλημάτων. Οι σχέσεις παύουν να είναι εύθραυστες και γίνονται ολόκληρες, οι σύντροφοι αρχίζουν να αισθάνονται σαν μια ομάδα που προστατεύει τα κοινά όρια από τον έξω κόσμο.
Η επόμενη φάση, ο ώριμος γάμος, μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια, όταν τα θεμέλια έχουν γίνει τόσο στέρεα που οι εξωτερικές καταιγίδες και οι πιέσεις δεν μπορούν πλέον να τα κλονίσουν. Αυτή είναι μια χρυσή εποχή σταθερότητας και βαθιάς κατανόησης, όταν ήδη γνωρίζετε ο ένας τον άλλον τόσο καλά που πολλά πράγματα δεν χρειάζεται να λέγονται φωναχτά.
Ωστόσο, κανένα σύστημα δεν μπορεί να παραμείνει το ίδιο για πάντα. Μια κρίση μέσης ηλικίας αμφισβητεί αυτό το ειδύλλιο ενεργοποιώντας το στάδιο της “επιθυμίας για ανεξαρτησία”.
Ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται έντονα ότι κάτι λείπει, ότι η ταυτότητά τους έχει διαλυθεί στο ρόλο του συζύγου ή του γονέα. Υπάρχει μια ισχυρή παρόρμηση να ξεφύγουν από το συνηθισμένο σενάριο – να αλλάξουν δουλειά, χόμπι, κοινωνικούς κύκλους.
Πρόκειται για μια εποχή μεγάλων κινδύνων και ευκαιριών, όπου οι σχέσεις είτε καταρρέουν είτε λιώνουν σε κάτι πιο συνειδητό και ελεύθερο. Αν το ζευγάρι βρει τη σοφία και το θάρρος να περάσει μέσα από αυτή την καταιγίδα χωρίς να χάσει τον σεβασμό, περιμένει το στάδιο της αναγέννησης – της αναβίωσης των συναισθημάτων σε ένα νέο, πρωτόγνωρο επίπεδο οικειότητας και εμπιστοσύνης.
Δεν πρόκειται πλέον για το πάθος της καινοτομίας και όχι για την ηρεμία της συνήθειας, αλλά για μια βαθιά, μακρόχρονη ενότητα δύο ατόμων που έχουν διανύσει μια μακρά διαδρομή δίπλα-δίπλα. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά τα στάδια δεν αποτελούν ένα γραμμικό εγχειρίδιο, αλλά μάλλον έναν χάρτη με πιθανές διαδρομές.
Κάπου μπορεί να κολλήσετε για χρόνια, κάποιο στάδιο μπορεί να περάσει σχεδόν ανεπαίσθητα, και μπορεί να πέσετε σε κρίση στο δεύτερο έτος του γάμου. Αλλά και μόνο η γνώση ότι οι δυσκολίες δεν αποτελούν ανωμαλία αλλά ένα φυσικό στάδιο ανάπτυξης είναι μια μεγάλη ανακούφιση.
Σας επιτρέπει να μην πανικοβληθείτε στην πρώτη σοβαρή σύγκρουση, αλλά να πείτε: “Εντάξει, νομίζω ότι μπαίνουμε στο στάδιο της αντιπαράθεσης. Ας προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε χωρίς να καταστρέψουμε ο ένας τον άλλον.
Εξάλλου, μια μακροχρόνια σχέση δεν είναι μια ιστορία που αφορά την εύρεση του τέλειου ατόμου, αλλά το να περνάτε μαζί από μια σειρά αναπόφευκτων μεταμορφώσεων, επιλέγοντας κάθε φορά εκ νέου να είστε εκεί ο ένας για τον άλλον.
Είναι ένα ταξίδι όπου ο προορισμός είναι γνωστός μόνο στους δυο σας και ο χάρτης πρέπει να σχεδιάζεται εν κινήσει, σβήνοντας μερικές φορές παλιές, άχρηστες σημειώσεις.
Διαβάστε επίσης
- Τι είναι πιο σημαντικό σε μια μακροχρόνια σχέση – το πάθος ή η φιλία: πώς αλλάζει η φόρμουλα της αγάπης με την πάροδο του χρόνου
- Όταν η βοήθεια μετατρέπεται σε έλεγχο: η λεπτή γραμμή μεταξύ της φροντίδας και της παραβίασης των ορίων
