Σε κάθε πλύση, το πλυντήριό σας διεξάγει έναν σιωπηλό πόλεμο ενάντια σε έναν αόρατο εχθρό – τα άλατα σκληρότητας από το νερό.
Συσσωρεύονται στο εσωτερικό του, επιβραδύνοντας τη θέρμανση, υποβαθμίζοντας την ποιότητα της πλύσης και απειλώντας με διάλυση, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του .
Τα χημικά καθαριστικά κάνουν το κόλπο, αλλά αφήνουν πίσω τους μια πικρή οσμή. Υπάρχει διέξοδος, και μυρίζει σαν φρεσκάδα εσπεριδοειδών.
Φωτογραφία:
Πάρτε τρία ή τέσσερα μεγάλα λεμόνια, κόψτε τα σε τέταρτα χωρίς να αφαιρέσετε τη φλούδα και τοποθετήστε τα στο τύμπανο ενός άδειου μηχανήματος. Εκτελέστε τον μεγαλύτερο κύκλο με την υψηλότερη θερμοκρασία, κατά προτίμηση 90-95 βαθμούς. Το κιτρικό οξύ που απελευθερώνεται από τη θερμότητα θα αντιδράσει με τα ασβεστολιθικά άλατα στο θερμαντικό στοιχείο και στο εσωτερικό του δοχείου.
Θα διαλύσει τις εναποθέσεις και τα αιθέρια έλαια από το ξύσμα θα απολυμάνουν και θα αφήσουν ένα ευχάριστο, διακριτικό άρωμα στο εσωτερικό. Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος, απλά σκουπίστε στεγνά την ελαστική μανέτα όπου μπορεί να παραμείνουν σωματίδια αλάτων. Η συσκευή σας θα λειτουργεί πιο αθόρυβα, πιο οικονομικά και χωρίς τον κίνδυνο να μουχλιάσει το εσωτερικό της.
Αυτή η μέθοδος είναι ήπια και φιλική προς το περιβάλλον. Δεν βλάπτει τα μέρη της μηχανής, σε αντίθεση με ορισμένα επιθετικά οξέα, και είναι κατάλληλη για τακτική προληπτική συντήρηση κάθε δύο έως τρεις μήνες. Η καθαριότητα δεν προκύπτει από μια χημική επίθεση, αλλά από έναν απλό νόμο της φύσης όπου το οξύ νικά το αλκάλιο.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί ο βραστήρας σας μισεί κρυφά το φιλτραρισμένο νερό: το παράδοξο της τέλειας καθαρότητας
- Τι συμβαίνει αν τα μαχαίρια της κουζίνας σας δεν συναντήσουν ποτέ τον νεροχύτη: η χημεία που κρύβει το ατσάλι
