Φαίνεται λογικό: όσο πιο καθαρό είναι το νερό, τόσο λιγότερα άλατα στον βραστήρα σας.
Αλλά οι ιδιοκτήτες των σύγχρονων φίλτρων αντίστροφης όσμωσης, τα οποία αφαιρούν σχεδόν όλα τα άλατα από το νερό, αντιμετωπίζουν το αντίθετο, αναφέρει ανταποκριτής του .
Ο βραστήρας αρχίζει να κάνει έναν περίεργο θόρυβο όταν βράζει και στο θερμαντικό στοιχείο δεν εμφανίζεται μια λευκή ασβεστοκονία, αλλά μια λεπτή, πυκνή γκρι-καφέ αιθάλη. Αυτός είναι ένας άλλος εχθρός – το αποτέλεσμα όχι μιας περίσσειας αλλά μιας κρίσιμης έλλειψης ανόργανων συστατικών.
Φωτογραφία:
Στο απολύτως μαλακό, απομεταλλωμένο νερό δεν υπάρχουν ρυθμιστικά άλατα που σταθεροποιούν τις ιδιότητές του. Όταν θερμαίνεται, το νερό αυτό γίνεται χημικά επιθετικό και αρχίζει να αντλεί μεταλλικά ιόντα, κυρίως σίδηρο και χαλκό, από το ίδιο το υλικό του βραστήρα ή από τους σωλήνες παροχής νερού.
Τα σωματίδια αυτά καθιζάνουν στο στοιχείο θέρμανσης με τη μορφή ενός δύσκολα αφαιρούμενου φιλμ. Η λύση είναι παράδοξη: το νερό για τον ηλεκτρικό βραστήρα πρέπει να “χαλάσει” λίγο.
Αρκεί να προσθέσετε περίπου 10 τοις εκατό κανονικό, μετριασμένο νερό βρύσης σε μια κανάτα με φιλτραρισμένο νερό. Αυτό το μικρό ορυκτό πρόσθετο θα σταθεροποιήσει τη σύνθεση, θα αποτρέψει τη διάβρωση και θα απαλλαγεί από τις περίεργες ακαθαρσίες, δίνοντας πίσω στον βραστήρα την ικανότητά του να βράζει νερό γρήγορα και αθόρυβα.
Μερικές φορές η τελειότητα απαιτεί λίγη, μελετημένη μη-ιδανικότητα.
Διαβάστε επίσης
- Τι συμβαίνει αν τα μαχαίρια της κουζίνας σας δεν συναντήσουν ποτέ το νεροχύτη: η χημεία κρύβεται στο ατσάλι
- Γιατί μια σιδερώστρα βάζει ένα πουκάμισο: η φυσική του τέλειου βέλους
