Τα νεαρά ζευγάρια συχνά κοιτάζουν τα γκριζομάλλια ζευγάρια που κρατιούνται χέρι-χέρι με μια βουβή ερώτηση: υπάρχει ακόμα *αυτό* ανάμεσά τους;
Το “αυτό” αναφέρεται συνήθως σε μια πινελιά πάθους, μια χημική έλξη, αυτό το τρελό φλερτ, αναφέρει το .
Η απάντηση είναι ανησυχητική: συχνά *αυτό* με τη συνήθη έννοια δεν υπάρχει πια. Εμφανίζεται όμως κάτι άλλο, κάτι που οι φορείς των γκρίζων μαλλιών μπορούν να ονομάσουν αγάπη χωρίς δισταγμό.
Φωτογραφία:
Στο πρώτο στάδιο μιας σχέσης κυριαρχεί το πάθος – μια ισχυρή αλλά ασταθής μηχανή που τροφοδοτείται από τις ορμόνες και την εξιδανίκευση. Είναι απαραίτητο να ξεπεραστούν τα φυσικά εμπόδια μεταξύ δύο αγνώστων.
Αλλά δεν μπορείτε να πάτε μακριά μόνο με αυτό το καύσιμο – καίγεται γρήγορα, αφήνοντας πίσω σας είτε την απογοήτευση είτε την ανάγκη να προχωρήσετε σε άλλου είδους σχέση. Αυτός ο τύπος γίνεται μια βαθιά, οικεία φιλία. Είναι ένα συναίσθημα που βασίζεται στη γνώση.
Γνωρίζεις όλες τις αδυναμίες και τους φόβους του συντρόφου σου, όλες τις γελοίες συνήθειες και τους τρόπους που τον εκνευρίζουν, και τα αποδέχεσαι όπως αποδέχεσαι τον καιρό έξω από το παράθυρο. Δεν ταράζεσαι από το άγγιγμά του, αλλά δεν μπορείς να φανταστείς με ποιον άλλον μπορείς να κάθεσαι τόσο σιωπηλά στην κουζίνα στις τέσσερις το πρωί, όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς.
Το πάθος απευθύνεται σε μια ιδανική εικόνα, η φιλία απευθύνεται σε ένα πραγματικό πρόσωπο. Το πρώτο απαιτεί συνεχές δράμα και θερμότητα, το δεύτερο ανθίζει στη σιωπή και την ασφάλεια.
Μακροπρόθεσμα, είναι η ικανότητα να είναι ο ένας του άλλου αξιόπιστος, να λείπει ο ένας στον άλλο φίλος που αποδεικνύεται το ισχυρότερο τσιμέντο. Αυτό δεν σημαίνει ότι το πάθος εξαφανίζεται οριστικά.
Σε μια υγιή σχέση, μεταμορφώνεται, γίνεται λιγότερο αυθόρμητο αλλά βαθύτερο. Προκύπτει όχι από την καινοτομία, αλλά από την απόλυτη εμπιστοσύνη και τη γνώση του πώς να ευχαριστήσει *αυτό το συγκεκριμένο* άτομο.
Δεν είναι πια η φωτιά του δάσους, αλλά η θερμότητα του φούρνου, την οποία πρέπει να ξέρετε πώς να λιώσετε σωστά. Οι ειδικοί λένε ότι τα πιο δυνατά ζευγάρια είναι εκείνα που έχουν μάθει να εκτιμούν και τα δύο συστατικά χωρίς να τα αντιμάχονται.
Η φιλία χωρίς σπίθα πάθους κινδυνεύει να μετατραπεί σε φιλική σχέση συμβίωσης. Πάθος χωρίς φιλία – σε ένα συναισθηματικό τρενάκι του λούνα παρκ που αργά ή γρήγορα ξεφεύγει από τις ράγες.
Το μυστικό, ίσως, είναι να σταματήσετε να περιμένετε η σχέση να επιστρέψει στη φάση της τρελής έλξης και να αρχίσετε να εκτιμάτε τη μοναδικότητα του τρέχοντος σταδίου. Εκτιμήστε αυτή την αίσθηση του σπιτιού που αντιπροσωπεύει.
Εκτιμήστε την κοινή γλώσσα των προοπτικών, την κοινή ιστορία που μόνο οι δυο σας καταλαβαίνετε. Αυτό είναι η αγάπη των ενηλίκων – όχι λιγότερο πολύτιμη, απλώς διαφορετική. Και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι δεν θα την αντάλλαζες με τίποτα άλλο.
Διαβάστε επίσης
- Όταν η βοήθεια γίνεται έλεγχος: η λεπτή γραμμή μεταξύ φροντίδας και καταπάτησης
- Πώς οι λέξεις διαμορφώνουν την πραγματικότητα ενός ζευγαριού: γιατί η γλώσσα σας δημιουργεί ευτυχισμένες ή τοξικές σχέσεις
