Πλησιάζει το μπολ με χαλαρότητα, με το βλέμμα ενός επιστήμονα που διεξάγει ένα σημαντικό πείραμα.
Χαμηλώνει την πατούσα της, παρατηρεί με προσοχή τους αποκλίνοντες κύκλους και στη συνέχεια αρχίζει να πίνει, σκαλίζοντας το νερό με την παλάμη της, ή απομακρύνεται αφήνοντας βρεγμένα ίχνη στο πάτωμα, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του .
Αυτή η παράξενη, σχεδόν τελετουργική χειρονομία δεν είναι ένα νταλαβέρι ή μια βλακεία. Είναι ένα ενεργό σύστημα ασφαλείας που κληρονόμησε η οικόσιτη γάτα σας από τους άγριους προγόνους της, οι οποίοι δεν είχαν την πολυτέλεια να πιουν από την πρώτη λακκούβα.
Φωτογραφία:
Στην άγρια φύση, το στάσιμο νερό είναι πάντα μια θανάσιμη κλήρωση. Μπορεί να κρύβεται κίνδυνος κάτω από την επιφάνεια – ένα φίδι, ένα αρπακτικό ψάρι ή απλώς το πτώμα ενός άλλου ζώου που δηλητηριάζει το νερό.
Ένα ελαφρύ χτύπημα με την πατούσα σας σας επιτρέπει να ελέγξετε αν κάτι κινείται στα βάθη ή αν αναδύονται θολότητα ή φυσαλίδες από τον πυθμένα. Για τη γάτα σας, ένα κρυστάλλινο μπολ με φιλτραρισμένο νερό είναι το ίδιο με μια λίμνη στο δάσος, και ένα αρχαίο ένστικτο απαιτεί μια δοκιμή πριν βουτήξετε τη μουσούδα σας μέσα και αφήσετε τη φρουρά σας να πέσει.
Αλλά η ασφάλεια δεν είναι ο μόνος λόγος. Φανταστείτε ότι τα μουστάκια σας είναι υπερευαίσθητες κεραίες που ακουμπούν επώδυνα στις σκληρές άκρες της λεκάνης σας κάθε φορά που προσπαθείτε να πιείτε.
Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται κόπωση των μουστάκια και προκαλεί πραγματική δυσφορία. Ακουμπώντας το νερό με το πόδι της, η γάτα βρίσκει μια κομψή λύση: μπορεί να πιει χωρίς να χρειάζεται να βυθίσει τα ευαίσθητα δονητά της στον στενό χώρο.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα βαθιά ή μεταλλικά μπολ, τα οποία αυξάνουν τη δυσφορία. Μερικές φορές αυτή η χειρονομία είναι μια κραυγή βοήθειας που μας διαφεύγει. Για μια ηλικιωμένη γάτα με επιδείνωση της όρασης, τα όρια μεταξύ νερού και αέρα θολώνουν και η πατούσα γίνεται εργαλείο πλοήγησης.
Η αρθρίτιδα ή ο πόνος στον αυχένα μπορεί να κάνουν το σκύψιμο προς το ίδιο το μπολ επώδυνο, και το πόσιμο από την πατούσα απλά γίνεται πιο βολικό. Μια ξαφνική αλλαγή στις συνήθειες πόσης είναι πάντα ένας λόγος για να εξετάσετε πιο προσεκτικά τη συνολική υγεία του κατοικίδιου ζώου σας.
Πώς μπορείτε να αποκρυπτογραφήσετε αυτόν τον κώδικα και να κάνετε τη ζωή του κατοικίδιου ζώου σας πιο άνετη; Ξεκινήστε με τα “πιάτα”.
Αντικαταστήστε ένα βαθύ, στενό μπολ με ένα φαρδύ, ρηχό κεραμικό πιάτο ή ακόμα και με ένα κανονικό πιατάκι. Αυτό θα ανακουφίσει αμέσως το πρόβλημα με το μουστάκι. Τοποθετήστε αρκετές από αυτές τις ποτίστρες σε διαφορετικά, ήσυχα σημεία του διαμερίσματος – στις γάτες δεν αρέσει να πίνουν εκεί που τρώνε ή πηγαίνουν στην τουαλέτα, είναι σημαντικό για αυτές να αισθάνονται ασφαλείς.
Το επόμενο επίπεδο είναι η δυναμική. Οι γάτες εμπιστεύονται ενστικτωδώς το κινούμενο νερό περισσότερο από το στάσιμο, πιστεύοντας ότι είναι πιο φρέσκο και ασφαλές.
Ένα απλό σιντριβάνι για πόσιμο νερό μπορεί να φέρει επανάσταση στη συμπεριφορά της γάτας: ο ήχος του νερού που γουργουρίζει θα προσελκύσει την προσοχή της και η συνεχής κυκλοφορία θα αποτρέψει τη στασιμότητα του νερού. Και, φυσικά, ο ιερός κανόνας είναι να αλλάζετε το νερό τουλάχιστον μία, κατά προτίμηση δύο φορές την ημέρα.
Το ζεστό, στάσιμο νερό με την αιωρούμενη σκόνη δεν θα αρέσει σε κανέναν. Καθώς παρατηρείτε αυτές τις τελετουργίες, αρχίζετε να βλέπετε όχι απλώς παραδοξότητες, αλλά λογική διαφορετικού είδους.
Αυτό που σε εμάς φαίνεται σαν παιχνίδι ή βλάβη, για μια γάτα είναι ένα πολύπλοκο σύνολο ενεργειών για να εξασφαλίσει την επιβίωση και την άνεσή της. Δεν αγγίζει το νερό για να σας ενοχλήσει.
Διαλέγεται με τον κόσμο σε μια γλώσσα που μόλις αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε. Και το καθήκον μας δεν είναι να το απαγορεύσουμε, αλλά να το βοηθήσουμε δημιουργώντας συνθήκες όπου τα αρχαία κρυπτογραφήματά του θα διαβαστούν ως “είναι εντάξει, μπορείς να το πιεις”.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί μια γάτα θα σας ξυπνούσε στις πέντε το πρωί: Η συνωμοσία του εσωτερικού ρολογιού ενάντια στο ξυπνητήρι σας
- Πώς μυρίζει ο κόσμος για τον σκύλο σας: Γιατί μια βόλτα είναι σαν να διαβάζετε ένα επικό μυθιστόρημα, όχι την εφημερίδα
