Τι γίνεται αν το κύριο καλοκαιρινό καθήκον ενός καλλιεργητή ντάκας – το τακτικό χαλάρωμα – στην πραγματικότητα βλάπτει το έδαφος;
Οι υποστηρικτές της μεθόδου υποστηρίζουν ακριβώς αυτό, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Κάθε επέμβαση στο έδαφος διαταράσσει την πολύπλοκη αρχιτεκτονική του μικρόκοσμου, καταστρέφει τα τριχοειδή αγγεία και σκοτώνει τους κατοίκους του εδάφους. Η εναλλακτική τους λύση είναι η μόνιμη κάλυψη του εδάφους με ένα στρώμα οργανικού mulch.
Φωτογραφία:
Χόρτο, άχυρο, ξυλοτεμαχίδια, κομπόστ, απλά κομμένο γρασίδι. Κάτω από αυτή την κουβέρτα, η γη παραμένει υγρή, δροσερή και δομημένη από την ίδια τη φύση – σκουλήκια, μυκήλιο μυκήτων και ρίζες φυτών.
Το μόνο που κάνετε είναι να βάζετε “τροφή” στην κορυφή για αυτό το σύστημα. Στην αρχή φαίνεται παράξενο.
Τα χέρια σας απλώνουν το άροτρο για να σπάσουν την κρούστα. Αλλά μετά από μερικές εποχές, συνειδητοποιείτε ότι δεν υπάρχει κρούστα.
Το έδαφος κάτω από το χώμα είναι πάντα χαλαρό και ζωντανό. Τα ζιζάνια γίνονται πολλές φορές λιγότερα και χρειάζεται να ποτίζετε πολύ λιγότερο συχνά. Ο χρόνος και ο κόπος που εξοικονομείται είναι τεράστιος.
Η βασική αρχή είναι να μην σκάβετε ποτέ ή να χαλαρώνετε το παρτέρι με το φτυάρι. Την άνοιξη, απλά ξεκολλάτε το παλιό, μισο-ωριμάζον στρώμα και φυτεύετε στο έδαφος φυτά ή κάνετε τρύπες για σπόρους.
Στη συνέχεια, το σκεπάζετε και πάλι. Το έδαφος δεν γνωρίζει το άγχος των παγετώνων και του καυτού ήλιου. Η μετάβαση σε αυτό το σύστημα ήταν μια αποκάλυψη για μένα.
Χρειάστηκε μια αναδιάταξη της σκέψης, ψάχνοντας για πηγές mulch, αλλά το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο. Ο λαχανόκηπος μετατράπηκε από μια ζώνη συνεχούς εργασίας σε ένα πιο αυτάρκες, βιώσιμο οικοσύστημα. Και οι αποδόσεις, το σημαντικότερο, δεν πήγαν πουθενά – έγιναν πιο σταθερές.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί να φυτέψετε αγγούρια σε τσουκνίδες: μια ξεχασμένη βόμβα αζώτου για τους τεμπέληδες
- Πώς το αλάτι μετατρέπει ένα μονοπάτι σε φράγμα για τις ρίζες: μια αμφιλεγόμενη αλλά εφαρμόσιμη μέθοδος
