Η κουλτούρα του ρομαντισμού μας επιβάλλει το ιδανικό της απόλυτης συγχώνευσης, όπου δύο άνθρωποι “αναπνέουν ενωμένοι” και δεν έχουν μυστικά ο ένας από τον άλλον.
Στο κυνήγι αυτού του φανταστικού ειδυλλίου, τα ζευγάρια συχνά διαλύουν τα προσωπικά όρια, γεγονός που οδηγεί τελικά σε ασφυκτική εξάρτηση και απώλεια του εαυτού, σύμφωνα με έναν ανταποκριτή του .
Παραδόξως, όσο περισσότερο “διαλύεται” ένα άτομο στον σύντροφό του, τόσο λιγότερα μπορεί να του δώσει. Εξαντλεί τον εσωτερικό του κόσμο, στερώντας από τη σχέση ένα θρεπτικό περιβάλλον δύο ανεξάρτητων συμπάντων που έχουν ενδιαφέρον να εξερευνήσουν ο ένας τον άλλον.
Φωτογραφία: Pixabay
Η υγιής αυτονομία δεν είναι ψυχρή αποστασιοποίηση, αλλά θεμέλιο για την αληθινή οικειότητα. Μπορεί να σας λείψει ο σύντροφός σας όταν περνάτε χρόνο χώρια, επειδή έχετε το δικό σας χώρο για να αναπτυχθείτε, τα χόμπι σας, τους φίλους σας και τις σκέψεις σας για να μοιραστείτε αργότερα.
Μια σχέση που ενθαρρύνει την προσωπική ανάπτυξη είναι σαν δύο δυνατά δέντρα που μεγαλώνουν το ένα δίπλα στο άλλο. Οι ρίζες τους πλέκονται υπόγεια για να δημιουργήσουν ένα ασφαλές στήριγμα, αλλά οι κόμες τους φτάνουν για τον ήλιο τους χωρίς να εμποδίζουν ο ένας το φως του άλλου.
Το τεστ είναι απλό: μπορείτε να περάσετε ένα Σαββατοκύριακο μόνοι ή με φίλους χωρίς ενοχές και χωρίς μια σταθερή ροή μηνυμάτων; Βιώνετε χαρά για τις επιτυχίες του συντρόφου σας που δεν σχετίζονται άμεσα με εσάς;
Καμπανάκι κινδύνου είναι η αίσθηση ότι η αυτοεκτίμησή σας εξαρτάται απόλυτα από την έγκριση του άλλου σας μισού. Ή όταν πιάνετε τον εαυτό σας να σκέφτεται ότι εγκαταλείψατε κάτι σημαντικό για τον εαυτό σας επειδή “δεν άρεσε” στον σύντροφό σας και δεν μπορείτε να ρωτήσετε γιατί το κάνατε.Οι ειδικοί στις σχέσεις λένε ότι το να μπορείς να λες “εγώ” αντί για το συνεχές “εμείς” είναι μια κρίσιμη δεξιότητα. “Δεν μου ταιριάζει”, “αισθάνομαι διαφορετικά”, “είναι σημαντικό για μένα να το κάνω αυτό μόνος μου” – τέτοιες φράσεις δεν απεμπλέκονται, αλλά αντίθετα σηματοδοτούν με ειλικρίνεια την περιοχή σας, όπου μπορείτε στη συνέχεια να προσκαλέσετε το άλλο άτομο.
Το ιδανικό δεν είναι μια συγχώνευση, αλλά μια βαθιά, συνειδητή επαφή μεταξύ δύο ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Μια τέτοια σύνδεση δεν φοβάται την απόσταση και δεν ελέγχει κάθε βήμα, επειδή η δύναμή της βασίζεται στην ελευθερία της επιλογής και όχι στον φόβο της μοναξιάς.
Διαβάστε επίσης
- Όταν η αγάπη γίνεται μια άνετη συνήθεια: πώς να διακρίνετε την ηρεμία από τη στασιμότητα
- Πώς να σταματήσετε να διαβάζετε το μυαλό του συντρόφου σας: οι παγίδες των προβολών στις στενές σχέσεις
