Υποσυνείδητα περιμένουμε από μια γάτα να είναι σαν τον σκύλο: να σπεύσει να μας υπερασπιστεί, να σημάνει συναγερμό αν μας συμβεί κάτι.
Όμως φαίνεται ότι απλώς παρακολουθεί αδιάφορα από το ντουλάπι όταν σας πέφτει ένα βαρύ βάζο στο πόδι σας, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Αυτό εκλαμβάνεται ως εγωισμός, αν και στην πραγματικότητα αποτελεί εκδήλωση μιας άλλης, όχι λιγότερο αρχαίας και αποτελεσματικής στρατηγικής επιβίωσης, η οποία δεν περιλαμβάνει ανοιχτή αντιπαράθεση.
Φωτογραφία:
Οι γάτες είναι εδαφικοί μοναχικοί κυνηγοί, όχι υπερασπιστές αγέλης. Η εξελικτική τους επιτυχία βασίστηκε στην προσοχή, τη μυστικότητα και την ικανότητα να αποφεύγουν την άμεση αντιπαράθεση με έναν δυνητικά ισχυρότερο αντίπαλο.
Η άμεση επιθετικότητα είναι γι’ αυτές ένα ακραίο, ριψοκίνδυνο μέτρο και όχι μια πρώτη επιλογή αντίδρασης. Η φωνητική διαφωνία σας με κάποιον ή η πτώση σας είναι, από την οπτική της, μια ισχυρή απειλή στα δικά της χωράφια.
Η αντίδρασή της δεν θα είναι μια επίθεση, αλλά μια προσεκτική αξιολόγηση της κατάστασης. Παγώνει, προσπαθεί να γίνει όσο το δυνατόν πιο δυσδιάκριτη και αναλύει: πόσο σοβαρή είναι η απειλή, από πού προέρχεται, είναι δυνατόν να κρυφτεί από αυτήν.
Αυτό δεν είναι αδιαφορία, αλλά ο υψηλότερος βαθμός συγκέντρωσης και ετοιμότητας για φυγή – ο κύριος τρόπος αυτοσυντήρησης της. Το να σας σώσει σπεύδοντας στη μάχη είναι αντίθετο με ολόκληρη τη φύση της.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται. Αφού τελειώσει το περιστατικό, μπορεί να παρατηρήσετε τη γάτα να σας πλησιάζει προσεκτικά, να σας μυρίζει, να σας αγγίζει με το πόδι της, να νιαουρίζει απαλά.
Κάνει μια “επιθεώρηση” – ελέγχει αν είστε ζωντανοί, αν δεν έχετε γίνει πηγή κινδύνου, αν η περιοχή της είναι άθικτη. Είναι η δική της μορφή φροντίδας και επαναφοράς της κατάστασης σε κατάσταση “ασφάλειας”.
Επιπλέον, οι γάτες μπορούν να δείξουν αξιοσημείωτη ευαισθησία στο χρόνιο στρες ή την ασθένεια του ιδιοκτήτη τους. Θα ξαπλώσουν σε ένα πονεμένο σημείο, θα περάσουν πολλές ώρες κοντά του και η ήρεμη παρουσία τους και το γουργουρητό τους έχει πραγματικά θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Αλλά αυτή είναι μια στρατηγική ήσυχης υποστήριξης, όχι δυνατής διάσωσης. Θεραπεύουν με την ανάπαυση, όχι με την πράξη. Η πραγματική “άμυνα” μιας γάτας πραγματοποιείται καθημερινά και διακριτικά, απλά και μόνο με το να βρίσκεται στην ίδια περιοχή μαζί σας και να σας θεωρεί μέρος του ασφαλούς της περιβάλλοντος.
Αποτρέποντας τις ετικέτες των άλλων με τη μυρωδιά της (όταν τρίβει τα πόδια της), περιπολώντας στο διαμέρισμα τη νύχτα, διατηρεί την ακεραιότητα της κοινής σας “φωλιάς”. Είναι η δουλειά της και την κάνει σιωπηλά.
Το να απαιτείς ηρωισμό από μια γάτα κατά τα πρότυπα του σκύλου είναι σαν να τιμωρείς ένα ψάρι επειδή δεν μπορεί να σκαρφαλώσει στα δέντρα. Δεν θα πάρετε έναν ιππότη της άμυνας, αλλά μπορείτε να πάρετε έναν ευαίσθητο, προσεκτικό σύντροφο που θα σας στηρίξει με σιωπή, ζεστασιά και συνεχή, αν και διακριτική, παρουσία.
Αποδεχόμενοι το δικαίωμά της σε μια διαφορετική μορφή στοργής, θα σταματήσετε να περιμένετε το αδύνατο και θα αρχίσετε να εκτιμάτε το πραγματικό. Ο τρόπος της αγάπης της δεν είναι μια ασπίδα μπροστά σας, αλλά ένα ήσυχο καταφύγιο δίπλα σας.
Και σε αυτό το καταφύγιο, που δημιουργείται από την αμοιβαία εμπιστοσύνη, βρίσκετε και οι δύο αυτό που αναζητάτε: γι’ αυτήν – ασφάλεια, για εσάς – αυτή την ίδια, τη γατίσια, ανομολόγητη, αλλά γι’ αυτό όχι λιγότερο βαθιά αφοσίωση.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί ο σκύλος σας σας χρειάζεται για να τα έχετε καλά με τον σύντροφό σας: Όταν το κατοικίδιο γίνεται ο “τρίτος κομπάρσος” σε μια σχέση
- Πώς να αποκαταστήσετε τη διακοπείσα επαφή με το σκύλο σας μετά το ξέσπασμα θυμού σας: ο δρόμος της επιστροφής στην εμπιστοσύνη
