Δεν τηλεφώνησε – αυτό σημαίνει ότι είναι ψυχρός.
Δεν χαμογέλασε σήμερα το πρωί – μάλλον είναι θυμωμένη για χθες, σύμφωνα με το .
Εμείς με επιμονή, άξια καλύτερης εφαρμογής, βάζουμε τα πιο σύνθετα και συχνά αρνητικά νοήματα στις πράξεις ενός συντρόφου, πιστεύοντας ειλικρινά ότι έχουμε το χάρισμα της τηλεπάθειας.
Φωτογραφία: Pixabay
Ο μηχανισμός αυτός ονομάζεται προβολή από τους ψυχολόγους: αποδίδουμε ασυνείδητα τους δικούς μας φόβους, σκέψεις ή κίνητρα σε κάποιον άλλο. Λειτουργεί όπως ένας κινηματογραφικός προβολέας, ο οποίος δείχνει στην οθόνη όχι το πραγματικό πρόσωπο, αλλά τις εσωτερικές μας ταινίες.
Για παράδειγμα, ένα άτομο που αμφιβάλλει εσωτερικά για την ελκυστικότητά του, θα δει στην ουδέτερη συμπεριφορά του συντρόφου του άφθονη επιβεβαίωση αυτής της ιδέας. Η σιωπή του θα φανεί ως ένδειξη πλήξης και η πολυπραγμοσύνη του στη δουλειά – ως επιθυμία αποφυγής της επικοινωνίας.
Το πρόβλημα δεν είναι καν η ίδια η προβολή, αλλά η τυφλή πίστη μας στην αλήθεια της. Κατασκευάζουμε ολόκληρες στρατηγικές άμυνας ή επίθεσης, αντιδρώντας όχι σε πραγματικές ενέργειες, αλλά στη δική μας, συχνά διαστρεβλωμένη ερμηνεία τους.
Η διέξοδος από αυτή την παγίδα βρίσκεται μέσα από μια απλή αλλά απίστευτα δύσκολη ενέργεια: τον έλεγχο των υποθέσεων. Αντί να κουβαλάτε για μια εβδομάδα την πεποίθηση ότι έχει προσβληθεί, μπορείτε να ρωτήσετε: “Παρατήρησα ότι είσαι λίγο απόμακρος, είναι όλα καλά;”.
Η απάντηση είναι σχεδόν πάντα απροσδόκητη: είχε πονοκέφαλο, είχε ένα δύσκολο έργο, ήταν απλώς κουρασμένος και ήσυχος. Αυτός ο διάλογος γκρεμίζει τον τοίχο-φάντασμα που έχετε χτίσει στη φαντασία σας.Το δεύτερο βήμα είναι να μάθετε να διακρίνετε πού τελειώνουν τα γεγονότα και πού αρχίζουν οι ερμηνείες σας. Γεγονός: Δεν έπλυνε τα πιάτα. Ερμηνεία: Δεν με σέβεται και δεν εκτιμά τον κόπο μου. Το πρώτο είναι αντικειμενική πραγματικότητα, το δεύτερο είναι εικασία που πρέπει να επαληθευτεί.
Σταδιακά, αυτή η πρακτική διδάσκει την ταπεινότητα: την αναγνώριση ότι δεν ξέρουμε πραγματικά τι συμβαίνει στο κεφάλι του άλλου. Αυτό ανοίγει ένα χώρο για περιέργεια αντί για κρίση, για διάλογο αντί για μονόλογο φορτωμένο με φαντασιώσεις.
Οι σχέσεις γίνονται ευκολότερες όταν σταματήσετε να πολεμάτε τα φαντάσματα που έχετε δημιουργήσει. Αρχίζετε να ανταποκρίνεστε σε ένα ζωντανό άτομο αντί για έναν χαρακτήρα από το δικό σας δράμα, και αυτό αλλάζει τα πάντα.
Διαβάστε επίσης
- Τι συμβαίνει όταν σταματήσετε να ψάχνετε για την “τέλεια αδελφή ψυχή”: το παράδοξο της συνειδητής μοναξιάς
- Μη φοβάστε να τσακώνεστε: Πώς η καλή σύγκρουση κάνει μια σχέση πιο δυνατή
