Στη φύση δεν υπάρχει απλή γειτνίαση- εδώ κάθε φύλλο και κάθε ρίζα διεξάγει έναν αόρατο χημικό πόλεμο για μια θέση στον ήλιο.
Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως αλλελοπάθεια, ελέγχει τον κήπο σας πολύ περισσότερο απ’ ό,τι αντιλαμβάνεστε, καθορίζοντας γιατί ορισμένα φυτάρια μαραίνονται και άλλα ανθίζουν, αναφέρει το .
Τα φυτά επικοινωνούν και ανταγωνίζονται απελευθερώνοντας φυσιολογικά δραστικές ουσίες – κολίνες, φυτοκτόνα, αντιβιοτικά – στο έδαφος και στον αέρα. Αυτές οι εκκρίσεις μπορούν τόσο να καταπιέζουν τους ανταγωνιστές όσο και να τους βοηθούν, δημιουργώντας ένα πολύπλοκο δίκτυο σχέσεων.
Φωτογραφία:
Ορισμένα είδη είναι εκ φύσεως γεννημένα μοναχικά, που δεν ανέχονται κανέναν γύρω τους. Η πασχαλιά, η ακακία, η αλογοκαστανιά ή η βαμβακιά δημιουργούν γύρω τους ένα χημικό φράγμα που εμποδίζει την ανάπτυξη άλλων φυτών. Πρέπει να φυτεύονται μακριά από τον οπωρώνα και τον λαχανόκηπο, διαφορετικά οι γείτονες θα είναι καταδικασμένοι.
Ο οπωροκηπιακός κήπος έχει επίσης τις δικές του κρυφές συγκρούσεις. Οι κερασιές, για παράδειγμα, δεν τα πάνε καλά με τις μηλιές, τις αχλαδιές και τις βερικοκιές, ενώ οι δαμασκηνιές προτιμούν επίσης την ιδιωτικότητα. Η αγνόηση αυτών των προτιμήσεων με την πάροδο των ετών έχει ως αποτέλεσμα κακή ανθοφορία και πενιχρή συγκομιδή.
Στον λαχανόκηπο, οι κανόνες δεν είναι λιγότερο αυστηροί. Τα κολοκυθάκια θα είναι ευγνώμονες αν φυτευτούν μακριά από τις ντομάτες, το λάχανο – από τα φασόλια και τα καρότα – από τα παντζάρια. Ακόμη και τα χόρτα είναι ιδιότροπα: τα όσπρια δεν αναπτύσσονται καλά δίπλα στο σέλινο, το σκόρδο και τα κρεμμύδια.
Αλλά αυτός ο χημικός πόλεμος έχει τις δικές του συμμαχίες που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι τα βελούδα, οι ρίζες των οποίων απελευθερώνουν ουσίες που προσελκύουν και ακινητοποιούν τους νηματώδεις του εδάφους, προστατεύοντας τα τριαντάφυλλα και τους βολβούς από αυτούς.
Η φύτευση σκόρδου περιμετρικά του παρτεριού θα αποτρέψει όχι μόνο ορισμένα παράσιτα, αλλά θα βοηθήσει επίσης στον περιορισμό μυκητολογικών ασθενειών, όπως το ωίδιο. Και το λούπινο, ένα ταπεινό σίδερο, λειτουργεί σαν μια ζωντανή αντλία, διαποτίζοντας το έδαφος με άζωτο και χαλαρώνοντάς το.
Η κατανόηση αυτών των συνδέσεων μετατρέπει τον σχεδιασμό του κρεβατιού από αγγαρεία σε διασκεδαστική στρατηγική. Δεν φυτεύετε πλέον απλώς λαχανικά, αλλά χτίζετε μια κοινότητα όπου ο καθένας έχει ένα ρόλο να παίξει.
Το κλειδί είναι να παρατηρείτε και να μη φοβάστε να πειραματιστείτε. Αν ένας συνδυασμός δεν λειτουργεί, μπορεί να μην οφείλεται στις ικανότητές σας, αλλά σε μια αόρατη χημική ασυμβατότητα. Κάποιες φορές είναι απλώς θέμα ανταλλαγής των φυτών.
Διαβάστε επίσης
- Τι θα συμβεί αν οι πυγολαμπίδες εγκατασταθούν στο εξοχικό: μαγικά και πρακτικά οφέλη των νυχτερινών επισκεπτών
- Γιατί η καλύτερη άμυνα κατά των παρασίτων είναι το χάος στο παρτέρι: μια μικτή στρατηγική φύτευσης
