Η λέξη “συγχωρώ” εδώ είναι πολύ επιπόλαιη και μονόπλευρη.
Πρόκειται περισσότερο για το να περάσεις μέσα από την κόλαση της προδοσίας και να βρεις τη δύναμη είτε να χτίσεις μια νέα σχέση με αυτό το άτομο είτε να το αφήσεις να φύγει με αξιοπρέπεια, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Δεν πρόκειται για μια πράξη ελέους σε ένα βήμα, αλλά για έναν μακρύ, εξαντλητικό μαραθώνιο, όπου η γραμμή τερματισμού δεν είναι η επιστροφή στο παρελθόν, αλλά η γέννηση μιας νέας πραγματικότητας. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η απόφαση να μείνουμε δεν είναι αδυναμία, αλλά μια επιλογή που απαιτεί τεράστια δύναμη.
Φωτογραφία:
Πρέπει να είναι συνειδητή, να μην οδηγείται από το φόβο της μοναξιάς, της οικονομικής εξάρτησης ή του οίκτου. Βασίζεται στην απάντηση δύο ερωτημάτων: γιατί συνέβη και τι είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν και οι δύο για να μην ξανασυμβεί.
Οι θεραπευτές που εργάζονται με κρίσεις εμπιστοσύνης τονίζουν: η απιστία σπάνια είναι η αιτία της κατάρρευσης. Είναι σύμπτωμα ενός συστημικού προβλήματος στη σχέση: χαμένη οικειότητα, συσσωρευμένες δυσαρέσκειες, ανομολόγητες ανάγκες.
Χωρίς να ανοίξει αυτή η “φλύκταινα”, η συγχώρεση μετατρέπεται απλώς σε στόκο πάνω από μια ρωγμή που αναπόφευκτα θα ξαναβλαστήσει. Η διαδικασία της αποκατάστασης αρχίζει με την πλήρη παύση όλων των ψεμάτων.
Όλα τα χαρτιά πρέπει να ανοίξουν στο τραπέζι, οι ερωτήσεις πρέπει να απαντηθούν με ειλικρίνεια, ακόμη και αν πονάνε. Οι μισές αλήθειες ή η απόκρυψη λεπτομερειών βάζουν μια νάρκη χρόνου κάτω από το μέλλον, καθιστώντας το φάντασμα.
Αυτός που εξαπάτησε πρέπει να αναλάβει 100% την ευθύνη για αυτό που έκανε. Εξηγήσεις ναι, δικαιολογίες όχι.
Φράσεις όπως “δεν με καταλάβαινες” ή “δεν κάναμε σεξ” μεταθέτουν την ευθύνη στον σύντροφο, καθιστώντας τον συνένοχο στη δική του προδοσία. Είναι αδιέξοδο.
Επιβάλλονται για πρώτη φορά νέοι, πολύ αυστηροί κανόνες του παιχνιδιού: πλήρης διαφάνεια, πρόσβαση στις επικοινωνίες, ίσως προσωρινή άρνηση ορισμένων τύπων κοινωνικοποίησης. Δεν πρόκειται για μια αιώνια ποινή, αλλά για “δεκανίκια” για τη σπασμένη εμπιστοσύνη, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να απορριφθούν.
Απαγορεύεται η χρήση της εξαπάτησης ως διαπραγματευτικό χαρτί σε μελλοντικές διαφωνίες. Αν επιλέξετε να μείνετε, τότε εργάζεστε για το μέλλον, όχι για να κρατάτε τον σύντροφό σας σε αιώνιο χρέος.
Οι συνεχείς αλληλοκατηγορίες ακυρώνουν όλη τη σκληρή δουλειά της ανοικοδόμησης. Η εξωτερική βοήθεια είναι απαραίτητη – ένας ψυχολόγος που θα λειτουργήσει ως αμερόληπτος μάρτυρας και θα σας καθοδηγήσει μέσα από τον πόνο.
Αυτός ή αυτή δεν θα σας αφήσει να κολλήσετε στους ρόλους του “θύματος” και του “δήμιου”, βοηθώντας σας να μετατρέψετε την τραυματική εμπειρία σε υλικό για ανάπτυξη. ο στόχος δεν είναι να επαναφέρετε τις παλιές σχέσεις.
Είναι νεκρές. Ο στόχος είναι να δημιουργήσετε νέες, πάνω σε διαφορετικά θεμέλια, με όλη την ωμή αλήθεια στο μυαλό σας.
Θα είναι διαφορετικοί άνθρωποι και μια διαφορετική ένωση – ίσως πιο ειλικρινής, αλλά σίγουρα πιο εύθραυστη και με ανάγκη προσεκτικού χειρισμού. Μερικές φορές σε αυτή τη διαδικασία συνειδητοποιείς ότι μπορείς να συγχωρέσεις, αλλά δεν μπορείς να συνεχίσεις μαζί.
Η εμπιστοσύνη είναι σαν το γυαλί: μπορείτε να το κολλήσετε ξανά, αλλά οι ρωγμές θα είναι πάντα ορατές και η ακεραιότητα δεν θα είναι η ίδια. Και αυτό είναι επίσης ένα άξιο, θαρραλέο αποτέλεσμα.
Αν χτιστεί μια νέα γέφυρα, συχνά είναι ισχυρότερη από την παλιά, επειδή έχετε περάσει τα χειρότερα και δεν έχετε διασκορπιστεί. Γνωρίζετε ο ένας τις σκοτεινές πλευρές του άλλου και τις έχετε αγκαλιάσει.
Αλλά αυτή δεν είναι μια ιστορία που πρέπει να ειπωθεί ως πρότυπο. Είναι μια προσωπική, δύσκολη επιλογή, το τίμημα της οποίας είναι γνωστό μόνο στους δυο σας.
Διαβάστε επίσης
- Τι συμβαίνει αν ο φιλικός σας κύκλος δεν αποδέχτηκε τον σύντροφό σας: Όταν ο έρωτας περνάει το τεστ του περιβάλλοντος
- Γιατί ο σύντροφός σας επιβραδύνει όταν πρέπει να τρέξετε: Αν η ταχύτητα της ζωής έχει προκαλέσει διχόνοια
