Αυτό το “δώρο” ενός νεκρού ποντικιού στο χαλάκι της πόρτας είναι τρομακτικό, αλλά από τη σκοπιά της γάτας είναι η απόλυτη πράξη κοινωνικής εμπιστοσύνης.
Στη φύση, οι μητέρες γάτες φέρνουν ακινητοποιημένο και στη συνέχεια ζωντανό θήραμα στα γατάκια τους για να τους μάθουν πώς να κυνηγούν, αναφέρει το .
Μεταφέροντας αυτό το τελετουργικό σε εσάς, το κατοικίδιο ζώο σας αναγνωρίζει ως μέλος της οικογένειάς του, το οποίο, δυστυχώς, είναι εντελώς ανίκανο να τραφεί μόνο του.
Φωτογραφία:
Η δεύτερη πιθανή εξήγηση είναι ότι προσπαθεί να μοιραστεί μαζί σας έναν πολύτιμο πόρο και να μεταφέρει το γεύμα σε ένα ασφαλές, προστατευμένο μέρος. Το σπίτι σας είναι το κρησφύγετο και εσείς είστε ο αρχηγός της αγέλης, που θεωρεί ότι πρέπει να φάει κι εκείνη. Πρόκειται για μια χειρονομία φροντίδας και ενσωμάτωσης, όσο δυσάρεστη κι αν μας φαίνεται. Το να μαλώνετε γι’ αυτό είναι σαν να απορρίπτετε με αγένεια την προσφερόμενη φιλία.
Μια γάτα που δεν έβγαινε ποτέ έξω θα έφερνε στα πόδια της πιασμένους σκόρους ή μεγάλες μύγες. Με περηφάνια άφηνε κάτω το τρόπαιο, με κοίταζε και έκανε ένα ιδιαίτερο νικητήριο τρίλιζα.
Ήταν αδύνατο να την επιπλήξω – στα μάτια της μπορούσα να διαβάσω την αγνή χαρά μιας επιτυχημένης τροφοδότριας, της τροφοδότριας της αγέλης. Το μόνο που απέμενε να κάνω ήταν να την επαινέσω και να ξεφορτωθώ διακριτικά το “δώρο”, ενώ εκείνη δεν μπορούσε να το δει.
Μερικές φορές μια τέτοια συμπεριφορά είναι σημάδι πλήξης και υπερβολικής ανεκμετάλλευτης κυνηγετικής ενέργειας. Μια γάτα που πιάνει εύκολα ένα παιχνίδι με καλάμι ψαρέματος είναι λιγότερο πιθανό να αισθάνεται την ανάγκη να κυνηγήσει πραγματικά, επειδή το ένστικτό της έχει ικανοποιηθεί στο παιχνίδι.
Το τακτικό ενεργό παιχνίδι μέχρι να κουραστείτε πριν από τον ύπνο μπορεί να μειώσει τη συχνότητα αυτών των “προσφορών”, ειδικά σε ζώα με πρόσβαση στην ύπαιθρο. Υπάρχει και μια λιγότερο ευχάριστη ερμηνεία: το κατοικίδιο ζώο βλέπει τις ανεπιτυχείς προσπάθειές σας να πιάσετε την ίδια μύγα ή παρατηρεί ότι δεν δείχνετε ενδιαφέρον για “σωστό” κυνήγι.
Και τότε, σαν καλός δάσκαλος, αρχίζει να σας φέρνει μαθήματα: πρώτα νεκρό θήραμα, μετά μισοπεθαμένο θήραμα, ώστε να μάθετε τελικά. Αυτή είναι η ύψιστη μορφή γατίσιας κηδεμονίας πάνω σε έναν αποτυχημένο μαθητή.
Πώς να αντιδράσετε με επάρκεια; Το να φωνάξετε έντονα και να πετάξετε το τρόπαιο μπροστά της είναι να δημιουργήσετε σύγκρουση και παρεξήγηση. Το να την αγνοήσετε δεν αποτελεί επίσης επιλογή, περιμένει ανατροφοδότηση.
Η καλύτερη τακτική είναι ο ήρεμος έπαινος (“μπράβο, τι κυνηγός που είσαι”), μετά τον οποίο μπορείτε να της αποσπάσετε την προσοχή με μια λιχουδιά ή ένα παιχνίδι και να πετάξετε το θήραμα ερήμην της. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε το γεγονός, αλλά να μην ενισχύσετε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Για να ανακατευθύνετε το ένστικτο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικά παιχνίδια-ταΐστρες που μιμούνται τη διαδικασία της καταδίωξης και του φαγητού. Η τροφή που λαμβάνεται “κατά τη διάρκεια του κυνηγιού” είναι πιο ικανοποιητική.
Αυτό επιτρέπει την τήρηση του αρχαίου τελετουργικού σε μια πολιτισμένη μορφή αποδεκτή και από τα δύο μέρη. Με αυτόν τον τρόπο μιλάτε τη γλώσσα της, αλλά θέτετε τους δικούς σας κανόνες του παιχνιδιού.
Η κατανόηση των κινήτρων σας απομακρύνει τα συναισθήματα τσιγκουνιάς και εκνευρισμού. Αρχίζετε να βλέπετε αυτή την πράξη όχι ως ένα βρώμικο κουφάρι, αλλά ως μια σύνθετη επικοινωνιακή πράξη, γεμάτη εμπιστοσύνη και φροντίδα με τα πρότυπα ενός άλλου είδους.
Είναι ένα είδος αιλουροειδούς “μοιράζομαι μαζί σου το πιο πολύτιμο πράγμα που έχω”. Και υπό αυτό το πρίσμα, η συμπεριφορά της δεν είναι αποκρουστική, αλλά βαθιά συγκινητική.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί δεν υπάρχει τέλεια φυλή: η παγίδα των στερεοτύπων και ο χαρακτήρας ενός ιδιοκτήτη
- Ο εγκέφαλος ενός σκύλου που κοιμάται: γιατί χρειάζεται τα όνειρα και τι βιώνει
