Συχνά επιλέγουμε ένα κατοικίδιο ζώο με βάση τις όμορφες περιγραφές ενός προτύπου ή τις ιστορίες φίλων, ξεχνώντας ότι μέσα σε κάθε φυλή υπάρχει ένα φάσμα ατομικότητας.
Ένας σκύλος που έχει μεγαλώσει για να κυνηγάει σε μια τρύπα μπορεί να αποδειχθεί ένας ήσυχος σπιτόγατος, και μια διακοσμητική μπούκα – ο ιδιοκτήτης ενός ασυγκράτητου ταμπεραμέντου ενός αθλητή, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Τα γονίδια καθορίζουν το δυναμικό, αλλά δεν προκαθορίζουν την τελική μοίρα. Πολλές απογοητεύσεις συμβαίνουν ακριβώς λόγω της σύγκρουσης των προσδοκιών με ένα πραγματικό ζωντανό πλάσμα.
Φωτογραφία:
Ένας ιδιοκτήτης που ονειρευόταν έναν φλεγματικό σύντροφο για τις βραδινές σαπουνόπερες δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενέργεια του νεαρού Λαμπραντόρ και τον αποκαλεί “υπερκινητικό”. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ο σκύλος, αλλά η αναντιστοιχία στους ρυθμούς ζωής, η οποία θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί με μια βαθύτερη μελέτη όχι μόνο της φυλής, αλλά και συγκεκριμένων γραμμών αναπαραγωγής.
Μια προσωπική εμπειρία με έκανε να αναθεωρήσω. Πήραμε ένα σπανιέλ αφού ακούσαμε για “συντροφικά και άνετα” σκυλιά για πουλιά. Ο σκύλος μας αποδείχτηκε ότι ήταν ένας πεισματάρης σκεπτόμενος με ανεξάρτητο ταμπεραμέντο, περισσότερο σαν ένα σκεπτόμενο τεριέ.
Ο κινησιολόγος, κοιτάζοντας το γενεαλογικό του δέντρο, υπέδειξε προγόνους από γραμμές εργασίας, “πεδίου”. Ο ψυχισμός τους είχε διαμορφωθεί ώστε να παίρνουν αποφάσεις μόνοι τους, όχι να υπακούουν χωρίς να αμφισβητούν.
Με τις γάτες, η ιστορία είναι ακόμη πιο λεπτή. Μια σιαμαία θεωρείται “ομιλητική”, αλλά κάποιος μπορεί να παρακολουθεί σιωπηλά από το περβάζι του παραθύρου όλη μέρα. Μια Περσική ονομάζεται “πατάτα του καναπέ”, αλλά ξαφνικά δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την εισαγωγή παιχνιδιών.
Το να εστιάζετε στην εμφάνιση και στα γενικά λεξικά των χαρακτηριστικών του χαρακτήρα είναι ένας σίγουρος τρόπος να μην καταλάβετε κάποιον που ζει πραγματικά μαζί σας. Πρέπει να παρατηρείτε, όχι να βάζετε ταμπέλες.
Το έργο των υπεύθυνων εκτροφέων στοχεύει ακριβώς στον καθορισμό όχι μόνο της εξωτερικής εμφάνισης, αλλά και μιας σταθερής, προβλέψιμης ιδιοσυγκρασίας. Αγοράζοντας ένα κουτάβι “από το χέρι” ή από ένα τυχαίο ζευγάρωμα, παίρνετε μια λοταρία, όπου αναμειγνύονται γονίδια και μοίρες άγνωστων προγόνων.
Η φυλή σε μια τέτοια περίπτωση είναι απλώς ένα εξωτερικό κέλυφος, πίσω από το οποίο μπορεί να κρύβεται οτιδήποτε. Είναι πιο σημαντικό να αναζητήσετε όχι την τέλεια φυλή, αλλά το ξεχωριστό ζώο σας.
Αυτό απαιτεί χρόνο και έναν ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό σας: τι είδους άνθρωπος είστε, ποια είναι η ρουτίνα σας, πόσους εσωτερικούς πόρους είστε έτοιμοι να δώσετε. Ένας δραστήριος άνθρωπος που αγαπά το τζόκινγκ θα βρει μια κοινή γλώσσα με ένα Τζακ Ράσελ, ένα Δαλματίας ή ένα τσοπανόσκυλο, επειδή οι ρυθμοί τους θα συμπίπτουν.
Η τέλεια φυλή είναι ένας μύθος που δημιουργήθηκε για την ευκολία της κατηγοριοποίησης. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο τέλεια συμβατότητα μεταξύ δύο προσωπικοτήτων: ανθρώπου και ζώου.
Βασίζεται στην αμοιβαία προσαρμογή, στο σεβασμό για τις ιδιαιτερότητες του άλλου και στην προθυμία για μάθηση. Τα στερεότυπα καταρρίπτονται πρώτα απ’ όλα κατά τη διαδικασία αυτής της ζωντανής επικοινωνίας.
Όταν αρνείστε να ακολουθήσετε τυφλά το πρότυπο πορτρέτο και αρχίζετε να βλέπετε την ατομικότητα, συμβαίνει ένα θαύμα. Δεν ανακαλύπτεις ένα “τυπικό ριτρίβερ” αλλά τον μοναδικό σου φίλο με τις αστείες συνήθειες, το μοναδικό χιούμορ και τον ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης της αγάπης. Και αυτή η ανακάλυψη αξίζει όλες τις λίστες με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που έχει φτιάξει κάποιος άλλος.
Διαβάστε επίσης
- Ο εγκέφαλος ενός σκύλου που κοιμάται: γιατί χρειάζεται τα όνειρα και τι βιώνει
- Τι συμβαίνει όταν το γουργουρητό μιας γάτας καταγράφεται σε φιλμ: μια σιωπηλή συμφωνία για την υγεία
