Η ενηλικίωση φαίνεται να είναι συνώνυμη με την ελευθερία από το πρόγραμμα: να πέφτεις για ύπνο τα ξημερώματα, να παραλείπεις το πρωινό, να εργάζεσαι σε στιγμές.
Καμαρώνουμε γι’ αυτόν τον αυθορμητισμό, θεωρώντας τον σημάδι μιας πολυάσχολης ζωής, αναφέρει το .
Αλλά ο εγκέφαλος και το σώμα μας, όπως αποδεικνύεται, αποζητούν απεγνωσμένα την προβλεψιμότητα, υποφέροντας αθόρυβα από τη συνεχή αλλαγή των κανόνων του παιχνιδιού. Οι βιολογικοί ρυθμοί δεν είναι μια αφαίρεση, αλλά ένας σαφής εσωτερικός μηχανισμός που ελέγχει την απελευθέρωση ορμονών, την πέψη, τη θερμοκρασία του σώματος και τη γνωστική λειτουργία.
Φωτογραφία: Pixabay
Με το να πηγαίνουμε για ύπνο και να σηκωνόμαστε σε διαφορετικές ώρες, ρίχνουμε συνεχώς αυτές τις λεπτές ρυθμίσεις, σαν να ρυθμίζουμε τα ρολόγια μας σε τυχαία κατεύθυνση κάθε μέρα. Ένα πείραμα με το να πηγαίνω για ύπνο τακτικά, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, έφερε τα πάνω κάτω στην ιδέα μου για την πρωινή παραγωγικότητα.
Οι τακτικές ρουτίνες δεν έχουν να κάνουν με τη λιτότητα, αλλά με την απελευθέρωση ψυχικών πόρων. Όταν το σώμα ξέρει πότε να περιμένει φαγητό και ξεκούραση, σταματά να σπαταλά ενέργεια για προσαρμογή και άγχος.
Σταματάτε να παίρνετε εκατοντάδες μικρο-αποφάσεις όπως “τι ώρα να φάτε”, αφήνοντας ενέργεια για κάτι πραγματικά σημαντικό. Είναι σαν να καθαρίζετε το γραφείο σας από τα σκουπίδια πριν ξεκινήσετε ένα έργο.
Η ενδοκρινολόγος Lydia Markova συγκρίνει ένα σταθερό πρόγραμμα με μια προπόνηση για τον υποθάλαμο, τον κύριο αγωγό των ρυθμών μας. Όσο πιο συνεπείς είμαστε, τόσο με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ηγείται της ορχήστρας της κορτιζόλης, της μελατονίνης και της γκρελίνης.
Η διαταραχή του προγράμματος είναι αυτό που η ίδια αποκαλεί η πιο κοινή και υποτιμημένη πηγή χρόνιας κόπωσης. Δεν ξεκινάτε με ένα άκαμπτο πλαίσιο, αλλά με δύο σημεία άγκυρας: την ώρα αφύπνισης και το πρώτο γεύμα.Προσπαθήστε να τα τηρείτε ακόμα και το Σάββατο και το σώμα θα ανταποκριθεί με ευγνωμοσύνη. Δεν θα παρατηρήσετε κάποιο θαύμα την πρώτη εβδομάδα, αλλά μετά από ένα μήνα θα συνειδητοποιήσετε ότι είναι πιο εύκολο να κοιμηθείτε και ότι η ενέργειά σας έχει σταματήσει να σας εγκαταλείπει από τις 3 το μεσημέρι.
Ένα πρόγραμμα δεν δημιουργεί ένα κλουβί, αλλά μια δομή μέσα στην οποία είναι δυνατή η πραγματική δημιουργική και συναισθηματική ελευθερία. Γνωρίζοντας ότι όλα έχουν το χρόνο τους, σας κάνει να αγχώνεστε λιγότερο για τις χαμένες ευκαιρίες.
Είναι ένα βαρετό αλλά απίστευτα στέρεο θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορείς να χτίσεις κάτι πραγματικά ενδιαφέρον και ζωντανό.
Διαβάστε επίσης
- Πώς να σταματήσετε τον εσωτερικό διάλογο πριν κοιμηθείτε: οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τον εγκέφαλο
- Γιατί χρειαζόμαστε βαρετή καρδιολογία: Η ήσυχη μαγεία της μονότονης κίνησης
