Η συμβουλή να αλατίζουμε το κρεβάτι των παντζαριών για να γλυκαθούμε περιπλανιέται από γενιά σε γενιά, σχηματίζοντας μύθους.
Το αλάτι μπορεί πράγματι να επηρεάσει τη γεύση των ριζών, αλλά η περίσσεια του είναι καταστροφική για όλα τα έμβια όντα στο έδαφος, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του .
Το νάτριο, το οποίο είναι το κύριο στοιχείο του αλατιού, δεν χρειάζεται από τα φυτά σε τέτοιες ποσότητες. Η εφαρμογή του είναι πάντα ένα στρες που κάνει τα παντζάρια να συσσωρεύουν περισσότερα σάκχαρα στη ρίζα, ένα είδος αμυντικής αντίδρασης.
Φωτογραφία:
Αλλά το αλάτι δεν σκοτώνει μόνο τη γεύση, αλλά κυριολεκτικά συντηρεί το έδαφος, διαταράσσοντας τη δομή του και καταστέλλοντας τη ζωτικότητα των γαιοσκωλήκων και των ωφέλιμων βακτηρίων. Το έδαφος μετά από τέτοια πειράματα γίνεται φτωχό και πυκνό, σαν άσφαλτος.
Αν θέλετε πραγματικά να δοκιμάσετε αυτή τη μέθοδο, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τη δοσολογία και την τεχνολογία. Μιλάμε για ένα ασθενές διάλυμα – όχι περισσότερο από μία κουταλιά της σούπας (χωρίς διαφάνεια) ανά δέκα λίτρα νερού.
Το πότισμα με αυτό το διάλυμα πραγματοποιείται αυστηρά δύο φορές τη σεζόν: την πρώτη φορά στο στάδιο των 4-5 πραγματικών φύλλων, τη δεύτερη – ένα μήνα πριν από την αναμενόμενη συγκομιδή. Το πότισμα δεν γίνεται κάτω από τη ρίζα, αλλά σε προ-υγροποιημένα αυλάκια σε απόσταση 10-15 εκατοστών από τη σειρά.
Μετά από μια τέτοια διαδικασία, είναι επιθυμητό να χυθεί το παρτέρι με συνηθισμένο καθαρό νερό για να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση του αλατιού στον εδαφικό βιόκοσμο. Αυτό θα ελαχιστοποιήσει κατά κάποιο τρόπο τις αρνητικές επιπτώσεις.
Είναι πολύ πιο ασφαλές και αποτελεσματικό να παρέχετε στα παντζάρια τις κατάλληλες συνθήκες για φυσική γλυκύτητα. Αυτή η καλλιέργεια χρειάζεται ζωτικά βόριο και καλή τροφοδοσία με κάλιο κατά την περίοδο σχηματισμού της ρίζας.
Η έλλειψη βορίου οδηγεί σε κούφιες και μη εύγευστες, ινώδεις ρίζες. Ο απλός ψεκασμός του φυλλώματος με διάλυμα βορικού οξέος (2 γραμμάρια ανά 10 λίτρα) λύνει δραματικά το πρόβλημα αυτό.
Το κάλιο, από την άλλη πλευρά, μπορεί να χορηγηθεί με την ήδη αναφερθείσα τέφρα ή το θειικό κάλιο. Αυτά τα λιπάσματα λειτουργούν για την ποιότητα της καλλιέργειας χωρίς να βλάπτουν το οικοσύστημα του λαχανόκηπού σας.
Το αλάτι είναι ένα ακατέργαστο εργαλείο από το παρελθόν, όταν δεν υπήρχαν διαθέσιμα και ικανά λιπάσματα. Σήμερα στο οπλοστάσιο του ντάχνικ υπάρχει μια μάζα μέσων σημειακής δράσης, τα οποία βοηθούν χωρίς να παραλύουν.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε γλυκά τεύτλα είναι ένα ηλιόλουστο μέρος, χαλαρό χώμα και έγκαιρο πότισμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς προσαρμογές, και η άρδευση με αλάτι είναι η έσχατη λύση, την οποία είναι προτιμότερο να μην κάνετε χωρίς σοβαρούς λόγους.
Διαβάστε επίσης
- Πώς ένα συνηθισμένο ζιζάνιο γίνεται ο καλύτερος γιατρός για το κρεβάτι: απροσδόκητοι βοηθοί κάτω από τα πόδια
- Γιατί η τέφρα ξύλου δεν είναι πανάκεια, αλλά εργαλείο ακριβείας: οι λεπτές αποχρώσεις της εφαρμογής στο χώρο
