Η φιλοσοφία της μικτής φύτευσης γεννά μερικές φορές εκπληκτικά ταντέμια, ένα από τα οποία είναι η γειτονιά του σταφυλιού και του κοινού σγουρού μαϊντανού.
Δεν πρόκειται για μια προσπάθεια εξοικονόμησης χώρου, αλλά για μια στρατηγική συμμαχία που βασίζεται στην έντονη γεύση του φυτού-ομπρέλα, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του .
Τα αιθέρια έλαια του, που απελευθερώνονται στον αέρα και το έδαφος, λειτουργούν ως φυσικό απωθητικό ενάντια σε έναν από τους πιο επικίνδυνους εχθρούς του αμπελιού. Η φυλλοξήρα, μια μικροσκοπική αφίδα του σταφυλιού που μπορεί να καταστρέψει ολόκληρους αμπελώνες, δεν αντέχει τη μυρωδιά του μαϊντανού.
Φωτογραφία:
Φυτεμένο στον κύκλο των θάμνων, δημιουργεί ένα αόρατο προστατευτικό φράγμα, μπερδεύοντας τα παράσιτα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη φυλλοξήρα της ρίζας, η οποία προσβάλλει το υπόγειο τμήμα και κατά της οποίας δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αποτελεσματικά και ασφαλή χημικά μέσα.
Ο μαϊντανός, ως φυτό με βαθύ ριζικό σύστημα βρύσης, δεν ανταγωνίζεται τα σταφύλια για την υγρασία και τη θρέψη στο επιφανειακό στρώμα. Χαλαρώνει το έδαφος, βελτιώνοντας τον αερισμό του, γεγονός που είναι ευεργετικό για την υγεία των ριζών του αμπελιού.
Επιπλέον, το πυκνό, σκαλιστό φύλλωμά του χρησιμεύει ως εξαιρετικό ζωντανό εδαφοκάλυμμα, καταστέλλοντας την ανάπτυξη ζιζανίων και διατηρώντας την υγρασία. Ο μαϊντανός φυτεύεται καλύτερα το φθινόπωρο ή πολύ νωρίς την άνοιξη, ώστε να έχει ήδη δυναμώσει μέχρι να ξυπνήσουν τα σταφύλια.
Μην τον σπέρνετε σε συνεχή τάπητα, αλλά σε συστάδες, αφήνοντας χώρο για την πρόσβαση του αέρα στη βάση του θάμνου. Είναι σημαντικό να αφαιρείτε εγκαίρως τους ανθοφόρους μίσχους, ώστε το φυτό να μην πάει σε βλαστούς και να μην αποδυναμωθεί.
Η μέθοδος αυτή, βέβαια, δεν δίνει εκατό τοις εκατό εγγύηση και δεν ακυρώνει την ανάγκη λήψης άλλων προληπτικών μέτρων. Σε συνδυασμό όμως μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης, ειδικά σε ερασιτεχνικά αγροτεμάχια όπου δεν υπάρχει μαζική εξάπλωση του παρασίτου.
Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προληπτικής περιβαλλοντικής προστασίας που λειτουργεί με στόχο τη δημιουργία δυσμενούς περιβάλλοντος για το παράσιτο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο μαϊντανός, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις ορισμένων αμπελουργών, μπορεί επίσης να επηρεάσει τη γεύση των μούρων, κάνοντάς την πιο αρμονική.
Ίσως αυτό να είναι μια υποκειμενική αίσθηση, αλλά το γεγονός της βελτίωσης της γενικής κατάστασης του αμπελιού είναι αντικειμενικό. Ένα υγιές, απαλλαγμένο από παράσιτα φυτό έχει απλώς περισσότερους πόρους για τη διαμόρφωση μιας ποιοτικής σοδειάς.
Η γειτνίαση με μαϊντανό δεν αποτελεί πανάκεια για όλες τις ασθένειες του σταφυλιού, όπως το ωίδιο ή το ωίδιο. Αλλά ενάντια σε ένα συγκεκριμένο, στενά στοχευμένο παράσιτο, μπορεί να είναι μια από τις πιο κομψές και απλές λύσεις.
Σας μαθαίνει να σκέφτεστε όχι σε κατηγορίες καταστροφής, αλλά σε κατηγορίες περιορισμού και δημιουργίας ισορροπίας. Αυτή η συμμαχία είναι μια όμορφη μεταφορά για το πώς η αδυναμία του ενός (γεύση μαϊντανού) γίνεται δύναμη για την προστασία του άλλου.
Ένας αμπελώνας που περιβάλλεται από σμαραγδένιες δαντέλες πρασίνου αποκτά όχι μόνο πρακτική χρησιμότητα αλλά και μια ιδιαίτερη αισθητική διάσταση. Η λειτουργικότητα και η διακοσμητικότητα συγχωνεύονται εδώ σε μια τέλεια συμβίωση.
Διαβάστε επίσης
- Πώς το συνηθισμένο ιώδιο μετατρέπει ένα παρτέρι φράουλας σε σημείο αναφοράς για την υγεία: μια πανάκεια του φαρμακείου για τα σάπια φρούτα
- Γιατί το σεληνιακό ημερολόγιο δεν λειτουργεί χωρίς διόρθωση του καιρού: Αποκαλύπτοντας την αστρολογική προσέγγιση
