Μέσα στη φασαρία της καθημερινότητας, οι σχέσεις συχνά μετατρέπονται σε μια σειρά από δουλειές και ευθύνες, χωρίς χώρο για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συζήτηση προγραμμάτων και τον προγραμματισμό αγορών.
Τα συναισθήματα που στερούνται τροφής σταδιακά ξεθωριάζουν και οι σύντροφοι αρχίζουν να αισθάνονται σαν γείτονες σε έναν κοινό ζωτικό χώρο και όχι σαν στενοί άνθρωποι, αναφέρει ανταποκριτής του .
Η σωτήρια άγκυρα σε αυτή τη θάλασσα της ρουτίνας είναι οι μικρές αλλά τακτικές τελετουργίες που δημιουργούν νησίδες οικειότητας και προβλεψιμότητας. Μπορεί να είναι οτιδήποτε: ο κοινός καφές το πρωί χωρίς τηλέφωνα, η υποχρεωτική βόλτα στο πάρκο το Σάββατο ή ακόμη και η ανόητη παράδοση να πίνουμε κακάο και να βλέπουμε παλιές κωμωδίες ένα βροχερό βράδυ.
Φωτογραφία:
Από ψυχολογική άποψη, τέτοιες τελετουργίες εκπληρώνουν μια ουσιαστική λειτουργία – δημιουργούν ένα κοινό συναισθηματικό πεδίο, μια ζώνη ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Είναι οι στιγμές που συντονίζεστε στο ίδιο κύμα, εκπνέετε και υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι δεν είστε απλώς λειτουργοί σε ένα κοινό νοικοκυριό, αλλά άνθρωποι που αγαπιούνται μεταξύ τους.
Η νευροβιολογία εξηγεί αυτό το αποτέλεσμα απλά: οι επαναλαμβανόμενες ευχάριστες δραστηριότητες σε ένα ήρεμο περιβάλλον μειώνουν τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, και διεγείρουν την παραγωγή της ωκυτοκίνης. Ο εγκέφαλος αρχίζει να συνδέει τον σύντροφο με μια κατάσταση ηρεμίας και ασφάλειας, γεγονός που ενισχύει την προσκόλληση σε βιοχημικό επίπεδο.
Οι φίλοι μου που ζουν μαζί εδώ και δεκαπέντε χρόνια παραδέχονται ότι το κύριο τελετουργικό τους είναι το “βραδινό ντεενημέρωση“Δέκα λεπτά πριν από τον ύπνο, όταν μοιράζονται όχι τα γεγονότα της ημέρας, αλλά τη συναισθηματική γεύση της. Δεν δίνουν συμβουλές, απλώς ακούνε, και αυτό, όπως λένε, τους βοηθάει να νιώθουν ότι υποστηρίζονται, ακόμη και όταν η μέρα είναι δύσκολη.
Η δύναμη της τελετουργίας δεν έγκειται στην κλίμακα ή το κόστος της, αλλά στη μονιμότητα και τη σταθερότητά της. Γίνεται ο άξονας γύρω από τον οποίο χτίζεται η εβδομάδα, ο χρόνος που ανήκει μόνο στους δυο σας και προστατεύεται από την εισβολή του εξωτερικού κόσμου. Είναι το προσωπικό σας νησί στον ορμητικό ωκεανό της ζωής.
Όταν υπάρχει κρίση σε μια σχέση, είναι αυτές οι χτισμένες τελετουργίες που συχνά γίνονται η σανίδα σωτηρίας που σας κρατάει από το να απομακρυνθείτε οριστικά. Σας θυμίζουν τα καλά πράγματα, τον δεσμό που υπήρχε μεταξύ σας και σας δίνουν τη δύναμη για διάλογο και συμφιλίωση. Χωρίς αυτές, η σχέση γίνεται εύθραυστη, σαν ξερό κλαδί που σπάει με την πρώτη σοβαρή πίεση.
Διαβάστε επίσης
- Τι συμβαίνει αν εξιδανικεύετε τον σύντροφό σας: το βάρος των ροζ γυαλιών
- Πώς να διαβάζετε ανάμεσα στις λέξεις: Γιατί η γλώσσα του σώματος είναι πιο σημαντική από χιλιάδες εξομολογήσεις
