Αποκαλούμε υπερήφανα τους εαυτούς μας “ισχυρό ζευγάρι”, αλλά με αυτό συχνά εννοούμε έναν σιωπηλό πόλεμο για τον τίτλο του πιο επιτυχημένου, έξυπνου και καταξιωμένου.
Οι νίκες στην καριέρα και τα προσωπικά επιτεύγματα δεν γίνονται κοινή χαρά, αλλά όπλο για τη διατήρηση της θέσης του ζευγαριού, αναφέρει ανταποκριτής του .
Οι ψυχολόγοι παρατηρούν μια ανησυχητική τάση: εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει υποστήριξη, φυτρώνει ο ανταγωνισμός. Η επιτυχία του ενός συντρόφου εκλαμβάνεται από τον άλλο όχι ως κοινή νίκη, αλλά ως προσωπική ήττα.
Φωτογραφία: Pixabay
Αντί για ειλικρινή συγχαρητήρια, υπάρχει ένα καυστικό “Είσαι απλά τυχερός” και τη χαρά ακολουθούν ενοχές επειδή “δεν είσαι αρκετά καλός”. Αυτό δημιουργεί ένα τοξικό περιβάλλον όπου δεν μπορείς να είσαι πολύ δυνατός για να μην επισκιάσεις τον άλλο.
Ένας τέτοιος ανείπωτος αθλητικός αγώνας εξαλείφει εντελώς τη δυνατότητα να είστε αδύναμοι, κουρασμένοι ή να ζητήσετε βοήθεια. Οι σύντροφοι παύουν να είναι αξιόπιστα οπίσθια ο ένας για τον άλλον, επειδή τα οπίσθια δεν πρέπει να βλέπουν τα τρωτά σας σημεία.
Ένας σύμβουλος σχέσεων από το Νοβοσιμπίρσκ σημειώνει ότι τέτοια ζευγάρια έρχονται σε αυτόν με τη φράση “Είμαστε σαν ξένοι μεταξύ μας”, παρόλο που εξωτερικά η ζωή τους φαίνεται τέλεια.
Δοκιμάστε να μετατοπίσετε την εστίασή σας από το “εγώ” στο “εμείς”. Αναρωτηθείτε: Πώς μπορεί αυτή η επιτυχία του συντρόφου μου να γίνει κοινό μας επίτευγμα;
Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους της για να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας; Ο μετασχηματισμός από ανταγωνιστές σε ομάδα είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουμε την αγάπη ζωντανή εν μέσω δύο φιλόδοξων ζωών. Το κύριο έργο σας μαζί είναι η σχέση σας, όχι δύο ξεχωριστά χαρτοφυλάκια.
Διαβάστε επίσης
- Το να αγνοείς τη ζήλια είναι σαν να σβήνεις τη φωτιά με βενζίνη: Γιατί τρώει τις σχέσεις
- Έλεγχος ή φροντίδα; Πώς να διακρίνετε ανάμεσα στην προσοχή και την ασφυκτική επιμέλεια
