Οι φράουλες του κήπου, τις οποίες συνηθίζαμε να θεωρούμε μια ανεπιτήδευτη καλλιέργεια, αντιδρούν απροσδόκητα θετικά στο πότισμα με αραιωμένο γάλα, παρουσιάζοντας αισθητή βελτίωση στη γεύση και τη σφριγηλότητα των μούρων.
Η λακτόζη και τα σάκχαρα γάλακτος που περιέχονται στο προϊόν λειτουργούν ως ελαφριά φυλλική τροφοδοσία, αφομοιώνονται μέσω της φυλλικής συσκευής, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Το διάλυμα γάλακτος οξινίζει ελαφρώς το έδαφος, το οποίο αποτελεί το βέλτιστο περιβάλλον για τις φράουλες, και το κορεάζει επίσης με ασβέστιο και ένα ολόκληρο σύμπλεγμα ιχνοστοιχείων σε χηλική μορφή. Ένας έμπειρος κηπουρός από την περιοχή Αλτάι, ο οποίος πειραματίζεται με φυσικά λιπάσματα εδώ και πολλά χρόνια, παρατήρησε ότι μετά από τέτοια ποτίσματα, τα μούρα γίνονται πιο γλυκά και αρωματικά.
Φωτογραφία:
Το αποδίδει στο γεγονός ότι το ασβέστιο συμμετέχει στη μεταφορά των σακχάρων από τα φύλλα στους καρπούς, κάνοντας τη γεύση τους πιο ισορροπημένη και γεμάτη. Επιπλέον, ο πληθυσμός των ακάρεων της αράχνης, ο οποίος ήταν σαφώς δυσανεκτικός στο γαλακτοκομικό περιβάλλον, έχει μειωθεί σημαντικά στο αγροτεμάχιο του.
Για την άρδευση χρησιμοποιείται αντίστροφο ή συνηθισμένο γάλα, αραιωμένο με νερό σε αναλογία 1:5, ώστε να μη δημιουργηθεί λιπαρό φιλμ στην επιφάνεια του εδάφους. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται σπάνια, περίπου δύο φορές τη σεζόν – στην αρχή της ανθοφορίας και στη φάση της ενεργού καρπόδεσης.
Είναι σημαντικό να ρίχνετε το διάλυμα κάτω από τη ρίζα, προσπαθώντας να μην φτάσει στα άνθη και τους ώριμους καρπούς, ώστε να μην προκληθεί η ανάπτυξη σήψης. Η μέθοδος αυτή δεν αντικαθιστά την κύρια διατροφή, αλλά γίνεται το μυστικό συστατικό που μετατρέπει ένα συνηθισμένο μούρο σε λιχουδιά.
Διαβάστε επίσης
- Η βιοχημεία στην καταπολέμηση της φυτοφθόρας: γιατί ο ορός γάλακτος είναι τόσο αποτελεσματικός
- Λεβάντα και τριαντάφυλλα: μια μαγική γειτονιά που οι έμπειροι κηπουροί θα εκτιμήσουν
