Ένα συνηθισμένο μήλο τοποθετημένο σε ένα κουτί πατάτες μπορεί να κάνει θαύματα συντήρησης της σοδειάς για πολλούς μήνες.
Αυτό το απλό κόλπο είναι γνωστό ακόμη και στις προγιαγιάδες μας, οι οποίες αποθήκευαν με επιτυχία τα λαχανικά όλο το χειμώνα χωρίς τη σύγχρονη τεχνολογία, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Το αιθυλένιο, το οποίο απελευθερώνεται από το μήλο κατά την ωρίμανση, δρα στις πατάτες ως φυσικός αναστολέας της βλάστησης. Οι κόνδυλοι παραμένουν σταθεροί και ανθεκτικοί, χωρίς να παράγουν μακριά βλαστάρια ακόμη και μέχρι την άνοιξη, όταν αυξάνονται οι ώρες του φωτός της ημέρας.
Φωτογραφία:
Ένα μόνο μέτριο μήλο είναι αρκετό για ένα συνηθισμένο κουτί πατάτες βάρους 10-15 κιλών. Θα πρέπει να το αλλάζετε περίπου κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες, όταν ο καρπός αρχίζει να προφανώς ρυτίδα.
Αυτή η μέθοδος λειτουργεί πιο αποτελεσματικά από την αποθήκευση με φλούδες μέντας ή κρεμμυδιού, αν και απαιτεί ελάχιστο κόστος. Λειτουργεί ιδιαίτερα καλά σε αστικά περιβάλλοντα, όπως σε μονωμένα μπαλκόνια ή σε επίπεδες αποθήκες.
Το μήλο απορροφά την υπερβολική υγρασία που αναπόφευκτα συσσωρεύεται σε έναν κλειστό χώρο με λαχανικά. Οι πατάτες δεν καλύπτονται από τη συμπύκνωση και δεν αρχίζουν να σαπίζουν στα χαμηλότερα στρώματα του κουτιού. Η γεύση των κονδύλων σε μια τέτοια γειτονιά δεν αλλάζει – διατηρούν τη φυσική αμυλούχα γεύση τους χωρίς ξένα αρώματα.
Για το καλύτερο αποτέλεσμα αξίζει να επιλέγετε όψιμες ποικιλίες μήλων με πυκνή φλούδα και φυσική κηρώδη επικάλυψη. Απελευθερώνουν πιο σταθερά αιθυλένιο και δεν αλλοιώνονται σε συνθήκες ψύχους.
Αυτή η φυσική μέθοδος δεν υστερεί σε αποτελεσματικότητα σε σχέση με τα χημικά παρασκευάσματα για την επεξεργασία των πατατών πριν από την αποθήκευση.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί οι έμπειρες νοικοκυρές δεν αδειάζουν ποτέ το νερό από το ρύζι που βράζει: Το μυστικό των Γιαπωνέζων μαγείρων
- Γιατί ο πάγος σε φόρμες για μάφιν θα λύσει το πρόβλημα με τα χόρτα: μια έξυπνη μέθοδος των σεφ εστιατορίων
