Η ιδέα του να βγάζετε τα παπούτσια σας και να περπατάτε στο έδαφος φαίνεται σε πολλούς να είναι μια μόδα ή μια αναδρομή στην παιδική ηλικία, που δεν αξίζει να εξεταστεί σοβαρά.
Εν τω μεταξύ, μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι έχουμε χάσει όχι μόνο τις αισθήσεις αφής, αλλά και την πιο σημαντική φυσιολογική επαφή με την επιφάνεια του πλανήτη, αναφέρει το .
Η θεωρία της γείωσης βασίζεται στο γεγονός ότι το σώμα μας, όπως και όλα τα ζωντανά πράγματα, έχει το δικό του ηλεκτρικό δυναμικό και η σύγχρονη ζωή σε μια πέτρινη ζούγκλα μας απομονώνει από το φυσικό φορτίο της Γης.
Φωτογραφία:
Το να περπατάτε ξυπόλητοι στο γρασίδι, την άμμο ή το χώμα σας επιτρέπει να “αποβάλλετε” την περίσσεια στατικότητας και ενδεχομένως να μειώσετε την υποτονική φλεγμονή στο σώμα. Λειτουργεί ως ένα γιγαντιαίο αντιοξειδωτικό που είναι διαθέσιμο σε όλους.
Οι ασκούμενοι έχουν αναφέρει καλύτερο ύπνο, μειωμένη μυϊκή ένταση και ομαλοποιημένη παραγωγή κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, μετά από τέτοιες συνεδρίες.
Το δέρμα των ποδιών, πλούσιο σε νευρικές απολήξεις, δέχεται ένα μοναδικό μασάζ και διέγερση, που έχει ευεργετική επίδραση στη λειτουργία όλων των οργάνων και συστημάτων μέσω των αντανακλαστικών ζωνών. Για μένα προσωπικά, ένας εικοσάλεπτος περίπατος στη δροσιά έχει γίνει ιεροτελεστία, μετά την οποία το βάρος στο κεφάλι μου και το αίσθημα της υπερφόρτωσης με πληροφορίες εξαφανίζονται.
Θα πρέπει να ξεκινήσετε προσεκτικά, με καθαρές και ασφαλείς περιοχές, συνηθίζοντας σταδιακά το ευαίσθητο δέρμα των ποδιών στις νέες αισθήσεις. Είναι σημαντικό να ακούτε τα συναισθήματά σας και να μην είστε ήρωας, πατώντας με τη βία σε αιχμηρές πέτρες, μετατρέποντας την ανάρρωση σε βασανιστήριο.
Το χειμώνα, ένα παρόμοιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί με το να στέκεστε σε βρεγμένη από τη βροχή άσφαλτο ή απλά να βγαίνετε συχνά στην ύπαιθρο.
Η μέθοδος αυτή, φυσικά, δεν αποτελεί πανάκεια για όλες τις ασθένειες, αλλά μάλλον έναν τρόπο αποκατάστασης της διακοπείσας σύνδεσης με τη φύση, τις συνέπειες της οποίας μόλις τώρα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε.
Σε έναν κόσμο όπου φοράμε σχεδόν συνέχεια παπούτσια με συνθετικές σόλες και ζούμε σε εσωτερικούς χώρους, ακόμη και μια μικρή επαφή με τη γη γίνεται πράξη επανασύνδεσης. Μας υπενθυμίζει ότι είμαστε μέρος ενός ευρύτερου οικοσυστήματος, όχι απλώς χειριστές υπολογιστών.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί η αναπνοή έγινε μόδα: Πώς οι συνειδητές αναπνοές αλλάζουν την πραγματικότητα
- Πώς οι διατάσεις άλλαξαν την αντίληψη της ηλικίας: η ευλυγισία ως δείκτης ενός νεανικού σώματος
