Η γενναιόδωρη χορήγηση ουρίας και νιτρικών φαίνεται να εγγυάται πρωτοφανείς αποδόσεις και ισχυρή πράσινη μάζα.
Ωστόσο, η φύση δεν ανέχεται τις ακρότητες και η περίσσεια ενός στοιχείου αναπόφευκτα διαταράσσει την εύθραυστη ισορροπία ολόκληρης της διατροφής, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Τα φυτά που έχουν λάβει μια δόση σοκ αζώτου αρχίζουν να “παχαίνουν”, δημιουργώντας παχιά στελέχη και γιγαντιαία φύλλα εις βάρος της ανθοφορίας και της καρποφορίας. Οι ιστοί τους γίνονται χαλαροί και υδαρείς, χάνοντας τη φυσική τους ελαστικότητα και αντοχή.
Φωτογραφία:
Μια τέτοια πλούσια αλλά ανθυγιεινή πρασινάδα γίνεται μεζές για μια στρατιά από παράσιτα, από αφίδες μέχρι κάμπιες, που αγαπούν τα τρυφερά και ζουμερά φύλλα. Τα εξασθενημένα κυτταρικά τοιχώματα δεν μπορούν να προσφέρουν καμία αξιόλογη αντίσταση.
Μυκητολογικές ασθένειες, όπως το ωίδιο και η φαιά σήψη, προσβάλλουν με ευκολία τις υπερτροφικές καλλιέργειες, ιδίως με υγρό καιρό. Ο πυκνός θόλος των μεγάλων φύλλων αερίζεται ελάχιστα, δημιουργώντας ένα ιδανικό μικροκλίμα για τα παθογόνα.
Οι καρποί, αν καρποφορήσουν, συσσωρεύουν περίσσεια νιτρικών και χάνουν τη γεύση τους, την περιεκτικότητα σε σάκχαρα και τη διάρκεια ζωής τους στο ράφι. Οι ντομάτες και τα αγγούρια γίνονται υδαρείς και άγευστες, ενώ οι ριζικές καλλιέργειες γίνονται άσχημες και κακοσυντηρημένες.
Το ριζικό σύστημα των υπερτροφικών φυτών είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, επειδή δεν έχουν την ανάγκη να αναζητήσουν τροφή βαθιά στο έδαφος. Όταν εμφανίζεται ξηρασία, τα δείγματα αυτά είναι τα πρώτα που υποφέρουν, καθώς δεν έχουν επαρκώς διακλαδισμένες ρίζες για να αντλήσουν υγρασία.
Η χειμερινή αντοχή των πολυετών καλλιεργειών, οι οποίες έχουν υπερτροφοδοτηθεί με άζωτο από το φθινόπωρο, μειώνεται απότομα, καθώς δεν έχουν χρόνο να σταματήσουν την ανάπτυξή τους και να προετοιμαστούν για το ψύχος. Οι ανώριμοι βλαστοί τους αναπόφευκτα παγώνουν ακόμη και σε περίπτωση όχι πολύ ισχυρού παγετού.
Δεν είναι εύκολο να αποκατασταθεί η ισορροπία: χρειάζεται χρόνος για να επεξεργαστεί το φυτό την περίσσεια και να επιστρέψει στον κανονικό κύκλο ανάπτυξης. Τα λιπάσματα με κάλιο μπορούν να βοηθήσουν, καθώς αντισταθμίζουν την επίδραση του αζώτου και ενισχύουν τους ιστούς.
Η καλύτερη στρατηγική είναι η εφαρμογή ενός ισορροπημένου οργανικού λιπάσματος που δίνει θρεπτικά στοιχεία σταδιακά, καθώς το φυτό τα χρειάζεται. Το κομπόστ και ο χούμος λειτουργούν ως αξιόπιστη και προβλέψιμη πηγή ισχύος, χωρίς τον κίνδυνο υπερδοσολογίας.
Η παρατήρηση είναι το κύριο εργαλείο του κηπουρού: τα χλωμά και καχεκτικά φύλλα υποδηλώνουν πείνα, ενώ τα σκουροπράσινα, πλούσια αλλά χωρίς άνθη φύλλα υποδηλώνουν υπερτροφή. Η ικανότητα να αντιλαμβάνεστε αυτά τα σήματα έρχεται με την εμπειρία και αλλάζει όλη την προσέγγιση της κηπουρικής.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί πρέπει να σταματήσετε το ξεχορτάριασμα: ο παράδοξος δρόμος για καθαρά παρτέρια
- Γιατί να κάνετε mulch στα παρτέρια σας τον Ιούνιο: η τέχνη της εξοικονόμησης υγρασίας και χρόνου
