Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η αληθινή αγάπη προϋποθέτει την πλήρη συγχώνευση και διάλυση σε έναν σύντροφο.
Οποιαδήποτε προσπάθεια υπεράσπισης του προσωπικού χώρου εκλαμβάνεται ως ψυχρότητα και δυσπιστία, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Στην πράξη, είναι η έλλειψη σαφών ορίων που γίνεται η κύρια αιτία των ασφυκτικών και τοξικών σχέσεων. Οι σύντροφοι, όπως δύο σφενδάμια φυτεμένα πολύ κοντά, αρχίζουν να εμποδίζουν ο ένας τον άλλον να αναπτυχθεί, μπλέκοντας τις ρίζες τους και εμποδίζοντας το φως.
Φωτογραφία: Pixabay
Ένα ψυχολογικό όριο δεν είναι ένας τοίχος, αλλά μάλλον μια μεμβράνη που ορίζει πού τελειώνω εγώ και πού αρχίζεις εσύ. Σας επιτρέπει να διατηρήσετε την ατομικότητά σας, τις αξίες σας και το δικαίωμα στα δικά σας συναισθήματα, ακόμη και αν αυτά δεν αρέσουν στον σύντροφό σας.
Χωρίς αυτή την κατανόηση, οποιαδήποτε κριτική γίνεται αντιληπτή ως επίθεση στο σύνολο του ατόμου ως σύνολο και όχι σε μια μεμονωμένη πράξη. Ένα άτομο χωρίς όρια δεν μπορεί να πει “δεν μου αρέσει όταν το κάνεις αυτό” χωρίς να διακινδυνεύσει να ξεσπάσει θύελλα δυσαρέσκειας.
Το να μάθουμε να λέμε “όχι” απαλά αλλά σταθερά είναι μια πράξη φροντίδας τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τη σχέση μας. Αποτρέπει τη συσσώρευση κρυφής δυσαρέσκειας που μια μέρα θα βγει στην επιφάνεια με τη μορφή ενός μεγάλου σκανδάλου ή ενός σιωπηλού σαμποτάζ.
Μια γυναίκα πέρασε χρόνια μισώντας το σιωπηλά όταν ο σύζυγός της διάβαζε τα μηνύματα του τηλεφώνου της, πιστεύοντας ότι αυτό ήταν απόδειξη της αγάπης και της ζήλιας του. Όταν βρήκε το θάρρος να της εξηγήσει ότι επρόκειτο για παραβίαση της ιδιωτικής της ζωής, αποδείχθηκε ότι δεν το είχε καν σκεφτεί.
Πίστευε ειλικρινά ότι δεν πρέπει να υπάρχουν μυστικά σε έναν γάμο και ήταν πρόθυμος να σεβαστεί τα όριά της μόλις τα εξέφρασε ξεκάθαρα. Αυτή η συζήτηση έλυσε την ένταση που είχε συσσωρευτεί μεταξύ τους για χρόνια.
Τα όρια δεν είναι εγωισμός, αλλά βασική προϋπόθεση για μια σχέση με σεβασμό και ασφάλεια. Μας επιτρέπουν να μιλάμε για δύσκολα θέματα χωρίς να γίνονται προσωπικά ή να καταστρέφουν τον δεσμό.
Ο καθορισμός τους δεν είναι μια εφάπαξ πράξη, αλλά ένας συνεχής διάλογος στον οποίο οι ανάγκες και των δύο μερών έχουν την ίδια βαρύτητα. Σήμερα σέβεστε την επιθυμία μου να μείνω μόνη μου, αύριο θα υποστηρίξω τη δική σας ανάγκη επικοινωνία.
Οι σχέσεις με σαφή όρια είναι σαν δύο γειτονικοί κήποι με διαφανή φράχτη. Μπορείτε να περάσετε ανά πάσα στιγμή για να επισκεφθείτε, να απολαύσετε την ομορφιά του κήπου κάποιου άλλου, αλλά ο καθένας εξακολουθεί να έχει τη δική του περιοχή για την καλλιέργεια μοναδικών λουλουδιών.
Αυτή η αυτονομία είναι που κάνει τις συναντήσεις επιθυμητές και όχι αναγκαστικές. Οι σύντροφοι φέρνουν στη σχέση όχι το δικό τους κενό, αλλά τον πλούτο της δικής τους πλήρως βιωμένης εμπειρίας.
Ο έρωτας με αυτή τη μορφή γίνεται μια συνειδητή επιλογή δύο ολοκληρωμένων ατόμων και όχι μια απελπισμένη προσπάθεια να γεμίσει ένα εσωτερικό κενό. Αυτή είναι η ώριμη σύνδεση που απελευθερώνει αντί να περιορίζει.
Διαβάστε επίσης
- Πώς να επιβιώσετε από την κρίση της τριετίας: Γιατί ο έρωτας δεν τελειώνει, αλλά απλώς αλλάζει μορφή
- Ένας ολόκληρος άνθρωπος αντί για μισός: μια νέα φόρμουλα για μια ευτυχισμένη σχέση
