Έχετε συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό ότι η σχέση σας πληγώνει, αλλά η σκέψη του χωρισμού είναι σωματικά τρομακτική.
Αυτό το συναίσθημα είναι παρόμοιο με έναν εθισμό, όπου η γνώση της βλάβης δεν σας εμποδίζει να θέλετε άλλη μια δόση κοινωνικοποίησης, αναφέρει το .
Οι ψυχολόγοι εξηγούν αυτό το φαινόμενο με τον μηχανισμό της διαλείπουσας ενίσχυσης, όπου σπάνιες στιγμές ζεστασιάς μέσα στο συνεχές κρύο δημιουργούν έναν ισχυρό εθισμό. Ο εγκέφαλος θυμάται αυτές τις εκρήξεις θετικότητας και μας κάνει να τις περιμένουμε ξανά, όπως ακριβώς ένας παίκτης περιμένει μια νίκη στο καζίνο.
Φωτογραφία: Pixabay
Οι τοξικές σχέσεις λειτουργούν με την αρχή των εναλλαγών – οι απότομες αλλαγές από τη στοργή στην απόρριψη εξαντλούν το νευρικό σύστημα. Το θύμα μιας τέτοιας σχέσης βρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση αγχωτικής προσδοκίας, χάνοντας την ικανότητα να αξιολογεί νηφάλια την κατάσταση.
Οι ειδικοί σε θέματα εθισμού παραλληλίζουν τον βάτραχο σε θερμό νερό – αν ρίχνετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα παγάκια σε κρύο νερό, δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο. Με τον ίδιο τρόπο, δεν αντιλαμβανόμαστε πώς συνηθίζουμε τις συναισθηματικές διακυμάνσεις, αποδεχόμενοι τις ως κανόνα.
Η προσωπική εμπειρία των ανθρώπων που έχουν ξεφύγει από τέτοιες σχέσεις μοιάζει με μια ιστορία ανάκαμψης. Ομολογούν ότι η στιγμή-κλειδί ήταν η συνειδητοποίηση ότι η φυσιολογική αγάπη δεν θα έπρεπε να απαιτεί τέτοιο μαρτύριο και συνεχή υπέρβαση.
Δοκιμάστε να κρατήσετε ένα ημερολόγιο των συναισθημάτων σας, καταγράφοντας όχι μόνο τις στιγμές πόνου, αλλά και εκείνα τα σπάνια δευτερόλεπτα ευτυχίας για τα οποία ανεχτήκατε τα πάντα. Η ανάλυση των εγγραφών δείχνει συχνά ότι οι θετικές στιγμές αποτελούν λιγότερο από το 10% του συνολικού χρόνου.
Οι θεραπευτές συμβουλεύουν την τεχνική του “κοιτάγματος από έξω προς τα μέσα” – φανταστείτε ότι ο καλύτερός σας φίλος βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση. Ποια συμβουλή θα του ή της δίνατε; Αυτό το πείραμα σκέψης βοηθά να παρακάμψετε τις ψυχολογικές άμυνες.
Όταν δικαιολογείτε συνεχώς τη συμπεριφορά του συντρόφου σας, χάνετε την επαφή με τη δική σας πραγματικότητα. Σταματάτε να εμπιστεύεστε τα συναισθήματά σας, επειδή είναι ευκολότερο να πιστεύετε στην “ανεπάρκειά” σας παρά να αποδεχτείτε την πικρή αλήθεια.
Η διακοπή των τοξικών δεσμών συνοδεύεται από μια πραγματική “απόσυρση” – ο εγκέφαλος απαιτεί τη συνήθη δόση συναισθημάτων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η υποστήριξη εκείνων που μπορούν να γίνουν “δεκανίκι” για την αυτοεκτίμησή σας είναι ιδιαίτερα σημαντική.Βρείτε το θάρρος να παραδεχτείτε: κάποιες σχέσεις είναι σαν ένα πονεμένο δόντι που είναι πιο εύκολο να αφαιρεθεί παρά να θεραπευτεί. Ο συνεχής πόνος εξαντλεί τους πόρους του ψυχισμού, χωρίς να αφήνει ενέργεια για ανάπτυξη και χαρά.
Κάντε μια λίστα με το τι χάνετε παραμένοντας σε αυτή τη σχέση – χρόνο, ψυχική δύναμη, ευκαιρίες. Μερικές φορές οι απώλειες που υλοποιούνται στο χαρτί προκαλούν ισχυρότερη εντύπωση από τις αφηρημένες σκέψεις.
Να θυμάστε ότι η συνήθεια δεν αποτελεί δικαιολογία για να υποφέρετε. Ναι, το πρώτο διάστημα μετά από έναν χωρισμό θα υπάρχει ασυνήθιστο κενό, αλλά αυτό το κενό είναι ένας χώρος για μια νέα, υγιή ζωή.
Οι τοξικές σχέσεις μας διδάσκουν να εμπιστευόμαστε τον σύντροφό μας αντί για τον εαυτό μας, δίνοντάς του το δικαίωμα να αποφασίζει τι είναι καλό για εμάς. Το να δώσουμε αυτό το δικαίωμα πίσω στον εαυτό μας είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ελευθερία.
Όταν τελικά σπάσετε το δεσμό, θα εκπλαγείτε από το πόσο πιο εύκολο είναι να αναπνέετε. Είναι σαν να έχετε βγάλει το βαρύ σακίδιο με τις πέτρες που κουβαλούσατε για χρόνια, αποδεχόμενοι το βάρος του ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σας.
Διαβάστε επίσης
- Τι είναι η συναισθηματική υγιεινή στις σχέσεις: διακριτικοί κανόνες για την ψυχολογική υγεία
- Πώς η πλήξη στις σχέσεις γίνεται καταλύτης για ανάπτυξη: ο κρυφός ενισχυτής της ρουτίνας
