Μπαίνουμε σε μια σχέση με την κρυφή ελπίδα ότι επιτέλους θα βρούμε κάποιον που θα μπαλώσει όλες τις τρύπες της ψυχής μας.
Εμπιστευόμαστε σε ένα άλλο άτομο την αποστολή της προσωπικής μας σωτηρίας και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν τα καταφέρνει να την αντιμετωπίσει, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του .
Οι ψυχολόγοι το αποκαλούν προβολή – αποδίδουμε ασυνείδητα στο σύντροφό μας την ικανότητα να διαβάζει τις σκέψεις μας και να προβλέπει τις παραμικρές επιθυμίες μας. Όταν αποδεικνύεται ότι είναι ένας κοινός θνητός, έρχεται μια πικρή απογοήτευση, την οποία αντιλαμβανόμαστε ως προσωπική του αποτυχία.
Φωτογραφία: Pixabay
Η προσδοκία μεγαλοπρεπών ρομαντικών χειρονομιών και συνεχούς έκστασης είναι ένας σίγουρος δρόμος προς τη χρόνια δυσαρέσκεια. Η πραγματική ζωή αποτελείται από ήσυχα βράδια και κοινά λυμένες δουλειές του σπιτιού, όχι από πυροτεχνήματα και ποιήματα κάτω από το φεγγάρι κάθε μέρα.
Οι ειδικοί σε θέματα σχέσεων συμβουλεύουν να απαντήσετε με ειλικρίνεια στο ερώτημα: “Τι είμαι διατεθειμένος να δώσω σε αντάλλαγμα για αυτές τις φανταστικές προσδοκίες;”. Συχνά αποδεικνύεται ότι απαιτούμε από τον σύντροφό μας αυτό που δεν είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στον εαυτό μας, δημιουργώντας ένα μονόπλευρο σχήμα.
Η προσωπική εμπειρία πολλών ζευγαριών δείχνει ότι η στιγμή της συμφιλίωσης με τη μη-ιδανικότητα του άλλου γίνεται η αφετηρία της πραγματικής οικειότητας.
Σταματάτε να περιμένετε να μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα από παραμύθι και αρχίζετε να εκτιμάτε ένα πραγματικό πρόσωπο με τα μοναδικά του χαρακτηριστικά.
Δοκιμάστε να φτιάξετε μια λίστα με τα πράγματα που σας ενοχλούν στο σύντροφό σας και στη συνέχεια επισημάνετε με ειλικρίνεια στοιχεία που σχετίζονται με τα δικά σας ανεπούλωτα τραύματα. Θα εκπλαγείτε από το πόσα από τα παράπονα είναι στην πραγματικότητα δικά σας προσωπικά προβλήματα.
Οι θεραπευτές προτείνουν μια τεχνική για “μείωση του βαθμού”: συνειδητή παρατήρηση και εκτίμηση των μικρών, καθημερινών πράξεων φροντίδας.
Ο καφές που φτιάχνεται το πρωί, η πρόταση να πάτε μια βόλτα μαζί, τα πιάτα που πλένονται χωρίς υπενθύμιση – αυτά είναι τα δομικά στοιχεία της αληθινής αγάπης.
Όταν εγκαταλείπετε το ρόλο του σκηνοθέτη στο έργο που λέγεται “Η τέλεια σχέση μου”, επιτρέπετε επιτέλους στο σύντροφό σας να είναι ο εαυτός του. Και στον εαυτό σας – να σταματήσετε να απογοητεύεστε συνεχώς επειδή η πραγματικότητα δεν ταιριάζει με τη φαντασία.Οι υγιείς προσδοκίες βασίζονται σε σαφείς συμφωνίες, όχι σε εικασίες. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να πείτε ήρεμα “είναι σημαντικό για μένα να προγραμματίσουμε διακοπές μαζί” από το να περιμένετε να μαντέψει μόνος του το όνειρό σας.
Σταματήστε να συγκρίνετε τη σχέση σας με γυαλιστερές φωτογραφίες από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σκηνές από ρομαντικές κωμωδίες. Βλέπετε μόνο τη σκηνική εκδοχή της ζωής κάποιου άλλου, όχι τα παρασκήνια της με τους συνηθισμένους καβγάδες και τις απογοητεύσεις.
Ο σύντροφός σας δεν είναι ο προσωπικός σας ψυχολόγος, μάγος ή σωτήρας. Είναι εξίσου ένα άτομο που αναζητά υποστήριξη και κατανόηση, όχι ένα έργο για τη βελτίωσή σας ή ένα εργαλείο για την επίτευξη της προσωπικής σας ευτυχίας.
Το να είστε σε θέση να αγαπάτε ένα πραγματικό πρόσωπο και όχι ένα φανταστικό, είναι σημάδι συναισθηματικής ωριμότητας. Σημαίνει ότι έχετε μεγαλώσει για να καταλάβετε ότι η αληθινή οικειότητα αρχίζει εκεί που τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις και αρχίζει η αποδοχή.
Όταν χαμηλώνετε τον πήχη των προσδοκιών, συμβαίνει κάτι εκπληκτικό – αρχίζετε να παρατηρείτε τα καλά και ευγενικά πράγματα που κάνει ο σύντροφός σας για εσάς κάθε μέρα. Και εκείνος, νιώθοντας την ευγνωμοσύνη σας, ενστικτωδώς θέλει να κάνει ακόμα περισσότερα.
Η σχέση μεταμορφώνεται από πεδίο μάχης της συμμόρφωσης στις φαντασιώσεις σας σε ένα ασφαλές καταφύγιο όπου μπορείτε να είστε ο εαυτός σας. Και μέσα σε αυτή την αυθεντικότητα γεννιέται η βαθιά σύνδεση που ήταν το ζητούμενο.
Διαβάστε επίσης
- Πώς να επιβιώσετε από μια κρίση σχέσης: από τον πανικό στην αναγέννηση
- Γιατί επιλέγουμε τους λάθος συντρόφους: η τύφλωση της υγιούς έλξης
