Φανταστείτε μια εποχή ντάτσας χωρίς το εξαντλητικό σκάψιμο του λαχανόκηπου την άνοιξη και το φθινόπωρο, που απαιτεί τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια.
Όλο και περισσότεροι κηπουροί εγκαταλείπουν αυτή την επίπονη πρακτική και η εμπειρία τους αποδεικνύει ότι το αποτέλεσμα μόνο βελτιώνεται, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Οι οπαδοί της μεθόδου “no-till” είναι πεπεισμένοι ότι το τακτικό αναποδογύρισμα των στρωμάτων της γης προκαλεί τεράστιες ζημιές σε αυτήν. Το συγκρίνουν με κάποιον που γυρίζει κάθε χρόνο ολόκληρο τον υποβρύχιο κόσμο μιας λίμνης ανάποδα.
Φωτογραφία:
Το βαθύ σκάψιμο διαταράσσει τη φυσική δομή του εδάφους, καταστρέφοντας τα κανάλια που δημιουργούν οι ρίζες των φυτών και οι γαιοσκώληκες. Μέσω αυτών των διαδρόμων ο αέρας και η ζωογόνος υγρασία φτάνουν στα ριζικά συστήματα.
Το ανώτερο, πιο γόνιμο στρώμα, το οποίο είναι πλούσιο σε μικροοργανισμούς, σπρώχνεται βαθιά μέσα στο έδαφος κατά το σκάψιμο, όπου πολλά βακτήρια πεθαίνουν χωρίς οξυγόνο. Το άγονο υπέδαφος που φέρνουν στην επιφάνεια δεν μπορεί να παρέχει στα φυτά θρέψη.
Οι σπόροι ζιζανίων που έχουν θαφτεί βαθιά για δεκαετίες έχουν την ευκαιρία να βλαστήσουν μόλις βρεθούν στο φως. Αντί να ελέγχετε τα ετήσια ζιζάνια, εισάγετε πραγματικούς “κοιμώμενους γίγαντες” στο χωράφι.
Η εγκατάλειψη του φτυαριού δεν σημαίνει πλήρη αδράνεια- απαιτεί μια διαφορετική, πιο μελετημένη προσέγγιση. Το κύριο εργαλείο γίνεται ένας πλακοκόφτης ή μια τσουγκράνα, τα οποία χαλαρώνουν μόνο τα ανώτερα λίγα εκατοστά του εδάφους.
Η βασική αρχή ενός τέτοιου συστήματος είναι η συνεχής κάλυψη του εδάφους με ένα στρώμα οργανικού mulch ή siderates. Μια κάλυψη από κομμένα χόρτα, άχυρο ή κομπόστ προστατεύει το έδαφος από την ξήρανση, την υπερθέρμανση και τη διάβρωση.
Κάτω από το εδαφοκάλυμμα δημιουργούνται ιδανικές συνθήκες για τους γαιοσκώληκες, οι οποίοι γίνονται οι κύριοι οργωτές του λαχανόκηπού σας. Φτιάχνουν περάσματα και τα απόβλητά τους αποτελούν πολύτιμο βιοχώμα.
Το έδαφος που δεν έχει καλλιεργηθεί πρόχειρα γίνεται με την πάροδο του χρόνου πιο δομημένο, εύθρυπτο και πλούσιο σε χούμο. Απορροφά και συγκρατεί καλύτερα το νερό, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε ξηρές περιόδους.
Η προσέγγιση αυτή απαιτεί υπομονή, επειδή η αποκατάσταση της φυσικής ισορροπίας δεν είναι μια γρήγορη διαδικασία, καθώς διαρκεί δύο έως τρία χρόνια. Τις πρώτες σεζόν μπορεί να απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή στον έλεγχο των ζιζανίων μέχρι να ισορροπήσει το οικοσύστημα.
Η μέθοδος είναι ιδανική για την αντιμετώπιση μεγάλων εκτάσεων όπου το παραδοσιακό σκάψιμο καθίσταται αδύνατο έργο. Μειώνει σημαντικά το κόστος εργασίας, απελευθερώνοντας χρόνο για άλλες σημαντικές εργασίες στον κήπο.
Πολλοί παρατηρούν ότι η γεύση των λαχανικών που καλλιεργούνται σε παρθένο έδαφος γίνεται πιο πλούσια και ζωντανή. Τα φυτά, τα οποία δεν καταπονούνται από ξαφνικές αλλαγές στη δομή του εδάφους, αναπτύσσουν ισχυρότερο και βαθύτερο ριζικό σύστημα.
Αυτή η μέθοδος καλλιέργειας δεν είναι μια νεόκοπη τάση, αλλά μια επιστροφή στις ρίζες, στη φυσική σοφία. Τα δάση και οι στέπες τα καταφέρνουν χωρίς άροτρα εδώ και χιλιάδες χρόνια, διατηρώντας από μόνα τους την υψηλότερη γονιμότητα.
Δοκιμάστε να πειραματιστείτε με ένα μόνο παρτέρι τη νέα σεζόν, για παράδειγμα, με ντομάτες ή πατάτες. Καλλιεργήστε το μόνο επιφανειακά και καλύψτε το με ένα παχύ στρώμα άχυρου.
Γρήγορα θα παρατηρήσετε πόσο λιγότερο πότισμα απαιτείται και πόσες φορές λιγότερα ζιζάνια υπάρχουν. Η πλάτη σας θα σας ευχαριστεί γι’ αυτό το τολμηρό αλλά δικαιολογημένο βήμα.
Αποδεικνύεται ότι για να βοηθήσετε τη γη, μερικές φορές πρέπει απλώς να σταματήσετε να παρεμβαίνετε σε αυτήν και να εμπιστευτείτε τις φυσικές διαδικασίες. Η συγκομιδή της επόμενης χρονιάς μπορεί να σας εκπλήξει.
Διαβάστε επίσης
- Γιατί η συνηθισμένη τέφρα κάνει θαύματα στα παρτέρια: Το μυστικό που οι έμπειροι κηπουροί αποσιωπούν
- Γιατί το φθινόπωρο είναι η δεύτερη εποχή: Πόσα μπορούν να συγκομιστούν από τα κρεβάτια μετά το τέλος της εποχής της ντάκας
