Η αναβλητικότητα έχει τις ρίζες της στους θεμελιώδεις μηχανισμούς του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου μας και όχι στην απλή τεμπελιά.
Ο εγκέφαλός σας αναζητά συνεχώς τρόπους για να ελαχιστοποιήσει τις απειλές και να μεγιστοποιήσει τις άμεσες ανταμοιβές, αναφέρει το .
Όταν σκέφτεστε μια δύσκολη εργασία, η αμυγδαλή, το σώμα που είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία του φόβου, μπορεί να την αντιληφθεί ως πιθανή απειλή αποτυχίας. Αυτό ενεργοποιεί την αντίδραση “χτύπα ή τρέξε”, με αποτέλεσμα να αποφεύγετε τη δυσφορία και να επιλέγετε πιο ευχάριστες δραστηριότητες.
Φωτογραφία: Pixabay
Το κύκλωμα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλό σας ενθαρρύνει συμπεριφορές που φέρνουν γρήγορη ικανοποίηση, όπως το scrolling στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένα σύνθετο έργο με καθυστερημένο αποτέλεσμα δεν προκαλεί την ίδια άμεση έξαρση ντοπαμίνης, οπότε ο εγκέφαλός σας αντιστέκεται στην έναρξή του.
Εξελικτικά, ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να εξοικονομεί ενέργεια δίνοντας προτεραιότητα σε βραχυπρόθεσμους στόχους επιβίωσης. Το να κάθεστε στον καναπέ φαίνεται στον εγκέφαλο να είναι μια ασφαλέστερη και πιο εξοικονόμηση ενέργειας επιλογή από το να αντιμετωπίσετε μια δύσκολη εργασία.
Η συνεχής αναβλητικότητα δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο που αυξάνει το άγχος και μειώνει την αυτοεκτίμηση. Κάθε αποφυγή της εργασίας απλώς επιβεβαιώνει στον εγκέφαλο ότι η δραστηριότητα είναι όντως επικίνδυνη, ενισχύοντας το μοτίβο της αναβλητικότητας.
Η δύναμη της θέλησης εξαντλείται όπως ένας μυς, επειδή απαιτεί σημαντική δαπάνη ψυχικής ενέργειας. Το να βασίζεστε μόνο στον αυτοέλεγχο για να καταπολεμήσετε την αναβλητικότητα είναι ένας σίγουρος δρόμος προς την απογοήτευση και την ενοχή.
Οι νευροεπιστήμονες προτείνουν μια μέθοδο “επανασύνδεσης” των νευρικών συνδέσεων μέσω της αλλαγής της προσέγγισής σας σε μια εργασία. Πρέπει να κάνετε το πρώτο βήμα, ώστε μικρόπου δεν θα προκαλέσει αντίσταση στον εγκέφαλο.
Μειώστε τη σχεδιαζόμενη δράση στο απόλυτο ελάχιστο, για παράδειγμα, υπόσχεση “γράψε μια πρόταση” ή “άνοιξε ένα αρχείο”. Αυτή η προσέγγιση εξαπατά το σώμα της αμυγδαλής, το οποίο δεν αντιλαμβάνεται το μικρο-βήμα ως σοβαρή απειλή.Επικεντρωθείτε όχι στον τελικό μεγαλεπήβολο στόχο, αλλά στη διαδικασία και στην παραμικρή επόμενη ενέργεια. Είναι ευκολότερο για τον εγκέφαλο να συμβιβαστεί με μια συγκεκριμένη και απλή ενέργεια παρά με ένα αφηρημένο και τρομακτικό ποσό εργασίας.
Κάνοντας τακτικά μικρο-βήματα διαμορφώνει νέες νευρικές οδούς που συνδέουν τη δραστηριότητα με θετικά συναισθήματα. Με την πάροδο του χρόνου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει να συνδέει την έναρξη της εργασίας όχι με το άγχος, αλλά με την αίσθηση της ολοκλήρωσης και την ανταμοιβή που λαμβάνετε.
Αυτή η μέθοδος μειώνει σταθερά την εσωτερική αντίσταση και μετατρέπει σταδιακά την παραγωγική δράση σε μια βιώσιμη συνήθεια. Εκπαιδεύετε τον εγκέφαλό σας να λαμβάνει ικανοποίηση από τη διαδικασία της κίνησης προς τα εμπρός, όχι μόνο από το τελικό αποτέλεσμα.
Έτσι, η κατανόηση του νευροβιολογικού υποβάθρου σας επιτρέπει να σταματήσετε να πολεμάτε τον εαυτό σας και να αρχίσετε να συνεργάζεστε με τον εγκέφαλό σας. Τα απλά και συνεπή βήματα αποδεικνύονται πολύ πιο αποτελεσματικά από τιτάνιες προσπάθειες θέλησης για την αντιμετώπιση της αναβλητικότητας.
Διαβάστε επίσης
- Πώς να διακρίνετε τη διαίσθηση από το φόβο: 3 μέθοδοι εργασίας για τους αμφισβητίες
- Πώς να μάθετε να ακούτε τον συνομιλητή σας: τρεις τεχνικές για πλήρη εμβάθυνση στον διάλογο
