Οι κηπουροί έρχονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση όταν ένας εξωτερικά υγιής θάμνος βατόμουρου δεν σχηματίζει μούρα για χρόνια.
Ο λόγος είναι τις περισσότερες φορές η αναντιστοιχία των συνθηκών καλλιέργειας με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις αυτής της καλλιέργειας, αναφέρει ο ανταποκριτής του .
Το μύρτιλλο ανήκει στα ερημικά φυτά, τα οποία έχουν προσαρμοστεί εξελικτικά στη ζωή σε όξινα εδάφη. Το όξινο περιβάλλον αποτελεί κρίσιμη προϋπόθεση για την πρόσληψη θρεπτικών στοιχείων από το ριζικό του σύστημα.
Φωτογραφία:
Οι ρίζες των βατόμουρων στερούνται ριζικών τριχών και λειτουργούν σε συμβίωση με τη μυκόρριζα – ειδικούς μύκητες του εδάφους. Αυτοί οι μύκητες είναι σε θέση να υπάρχουν και να βοηθούν το φυτό μόνο σε συνθήκες υψηλής οξύτητας του εδάφους.
Εάν η αντίδραση του εδάφους είναι ουδέτερη ή αλκαλική, η μυκόρριζα δεν λειτουργεί και δεν παρέχει υγρασία και θρεπτικά συστατικά στις ρίζες. Κατά συνέπεια, ο θάμνος βατόμουρου βρίσκεται σε σιτηρέσιο πείνας, ακόμη και αν εφαρμοστεί λίπασμα σε επαρκείς ποσότητες.
Το πρώτο σημάδι του προβλήματος είναι συχνά ένα κοκκίνισμα ή κιτρίνισμα των φύλλων το καλοκαίρι, το οποίο υποδηλώνει χλώρωση. Η χλώρωση προκαλείται από έλλειψη σιδήρου και αζώτου, τα οποία σε αλκαλικό περιβάλλον μετατρέπονται σε μορφή που δεν είναι αφομοιώσιμη από το φυτό.
Χωρίς διόρθωση της οξύτητας, όλα τα λιπάσματα και τα ποτίσματα θα είναι άχρηστα και ο θάμνος σταδιακά μαραίνεται. Το φυτό ξοδεύει όλη του την ενέργεια για την επιβίωση και δεν βγάζει ανθοφόρους οφθαλμούς για τη μελλοντική συγκομιδή.
Βέλτιστο για τα βατόμουρα θεωρείται το επίπεδο pH του εδάφους στο εύρος από 3,5 έως 4,5. Αυτό μπορεί να ελεγχθεί με μετρητή pH ή χαρτί λίθμου, το οποίο διατίθεται εύκολα στα κέντρα κήπου.
Εάν η ανάλυση δείξει ότι το έδαφος δεν είναι αρκετά όξινο, θα πρέπει να οξύνεται τακτικά. Αυτό μπορεί να γίνει με διάλυμα κιτρικού ή οξαλικού οξέος σε αναλογία ενός κουταλιού του γλυκού ανά δέκα λίτρα νερού.
Μια άλλη αποτελεσματική και μακροχρόνια λύση είναι το πότισμα με όξινο νερό και η προσθήκη κολλοειδούς θείου. Το θείο οξειδώνεται αργά στο έδαφος, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση ενός σταθερού επιπέδου οξύτητας καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου.
Το στρώσιμο του ριζοστρώματος με πτώση κωνοφόρων, τύρφη ή πριονίδι κωνοφόρων βοηθά επίσης στη διατήρηση ενός όξινου περιβάλλοντος. Καθώς το εδαφοκάλυμμα αποσυντίθεται, οξινίζει φυσικά το έδαφος και βελτιώνει τη δομή του.
Για επείγουσα οξίνιση, μπορεί να εφαρμοστεί ένα ασθενές διάλυμα ηλεκτρολύτη μπαταρίας αραιώνοντας 10-20 ml σε δέκα λίτρα νερού. Η μέθοδος αυτή απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και πρέπει να τηρείται η ακριβής δοσολογία.
Ο συστηματικός έλεγχος της οξύτητας του εδάφους είναι το κλειδί για την υγεία του βατόμουρου και την άφθονη καρποφορία του. Με την κατάλληλη φροντίδα, ο θάμνος θα σας ευχαριστεί με μια σταθερή και νόστιμη συγκομιδή για πολλά χρόνια.
Διαβάστε επίσης
- Πώς να καλλιεργήσετε μέντα στο περβάζι του παραθύρου: 5 απλά βήματα για μια γευστική συγκομιδή όλο το χρόνο
- Πώς η φλούδα μπανάνας είναι χρήσιμη για τα τριαντάφυλλα: Πώς να προετοιμάσετε ένα αποτελεσματικό λίπασμα για πλούσια άνθη
